இந்தியக் குடும்ப அமைப்பு முறையே சிறந்தது – ஏன்?

8 Replies to “இந்தியக் குடும்ப அமைப்பு முறையே சிறந்தது – ஏன்?”

1. ஸ்ரீ லட்சுமணப்பெருமாள் குடும்ப அமைப்பின் சிறப்பை விளக்கியுள்ளார். மேற்கத்திய நாடுகளைப்போல குடும்ப அமைப்பினை சிதைத்துவிட்டு சுயேச்சையாகத்திரியும் விலங்குகளைப்போல மனிதர்களை மாற்றும் முயற்சி எந்த அளவுக்கு அபத்தமானது என்பதை நாம் சிந்தித்து உணர்வது நல்லது.
   சமூகத்தின் அடிப்படை அலகு தனிமனிதர் என்பது ஐரோப்பிய சிந்தனை. நம்முடையபாரத நோக்கில் அடிப்படை அலகு குடும்பமே. குடும்பத்தினை அழித்துவிட்டு தனிமனிதர்களை அவர்களது மிருக இச்சைகளையும் வெறிகளையும் வைத்து சமூகத்தினைக் கட்டியமைப்பதுதான் இடது சாரிகள் வலதுசாரிகள் ஆகிய இரு மாறுபட்ட மேற்கத்திய சிந்தனையாளர்களின் முயற்சியாகும். தனிமனிதனை மையமாகக் கொண்ட சமூக அமைப்புகளை நோக்கிய மேற்கத்திய சமூகத்தின் மாற்றம் என்ன விளைவுகளை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது என்பதை அவர்களின் மன நலத்தினைப்பற்றிய ஆய்வுகள் நமக்கு சொல்கின்றன. குடும்பம் என்ற சமூக அமைபின் அடிப்படை அலகு சிதைந்தால் மக்கள் போதை அடிமைகளாய், காமவெறியர்களாய், மன நலம் குன்றியவர்களாய் மாறிவிடுவார்கள் என்பதை மேற்கத்திய நாடுகளில் இருந்து நாம் கற்கவேண்டிய பாடமாகும். ஆணுக்கும் பெண்ணுக்கும் நடக்கும் போராட்டக்களமாகக் குடும்பத்தைக்கண்டதன் விளைவு குடும்பத்தின் சிதைவு. தன் குழந்தைகளின் நலனைவிட தனது சுகம் இன்பம் அதிகாரம் பெரிதென்று கற்பித்த ஐரோப்பிய மானுட மையசிந்தனைப்போக்கை நிராகரிக்கவேண்டும்.

2. குடும்ப அமைப்பை அதை மையமாகக்கொண்டிருக்கிற உறவுகளின் வலையத்தினை சிதைப்பதை சந்தைப்பொருளாதாரத்தின் நோக்கமாகவே நாம் உணரவேண்டும். குடும்பம் என்ற ஒருக் கட்டமைப்பை சிதைத்தால் சாப்பாட்டிலிருந்து அனைத்துக்கும் மனிதன் சந்தைக்கு காசுகொடுத்துதான் மனிதன் நாடவேண்டும். சந்தை நிறுவனத்தின் பகுதிகளாக ஹோட்டல், பள்ளி, மருத்துவமனை(உடல் மனம் இரண்டுக்கும்), சந்தாவாங்கும் சர்ச், வியாபார நிறுவனங்கள், வங்கிகள் எல்லாம் இயங்கும். இவற்றின் செயல்பாடுகள் இப்போதுள்ளதைவிட பன்மடி அதிகமாக இருக்கும். தனி நபரின் வருவாயும், நாட்டுவருவாயும் அப்படியே அதிகமாக இருக்கும். ரோஸ்டோ என்னும் அமெரிக்க பொருளாதார மேதை சொன்னபடி ஹை மாஸ்கன்சம்சன் சொசைட்டியாக உலகமெல்லாம் இருக்கும். கட்டற்றப் பேரளவு நுகர்வு அங்கே இருக்கும். அளவில்லாமல் பன்றிகளைப்போன்று அனைத்துப்புலன் களையும் பயன்படுத்துகிற நிலையை அடைவதுதான் வளர்ச்சி முன்னேற்றம் என்று நம்பினால் அவர்கள் போனப்பாதையில் போனால் அதே நிலை இங்கேயும் வரும். அமெரிக்காவில் பொருளாதாரம் பயின்ற உலகவங்கி பன்னாட்டுக்கம்பெனியின் ஆதரவாளர்களைப்பொருளாதார கொள்கை ஆலோசகர்களாக்கொண்டால் அதே கதி இந்தியாவுக்கும் வரும். ஹர ஹர

3. நம் நாட்டிலேயே எது தேவையோ அதைப் பார்க்காமல் அவர்களுக்கு எது சௌகரியமோ அதைத் தான் பார்ப்பார்கள். அவர்களைப் போல் சுத்தமான சுற்றுப்புறம் பேணுதலையும், குப்பைகளைக் கண்ட இடத்திலும் போடாமல் இருப்பதையும், எச்சில் துப்பாமல் இருப்பதையும் செய்ய மாட்டோம். போக்குவரத்து விதிகளைப் பின்பற்ற மாட்டோம். ஆனால் இதில் மட்டும் பெண் சுதந்திரம் என வாய் கிழியப் பேசுவோம். ஏனெனில் இது நம் தனிப்பட்ட விருப்பு, வெறுப்பைக் கொண்டது. குடிநீரில் சாக்கடை நீர் கலந்தாலும் பேசாமல் போவோம். நம் பங்குக்கு நம் வீட்டுச் சாக்கடை நீரையும் அதில் சேர்ப்போம். பொதுநலம் நமக்கு எப்போவும் கடைசி தான்! இது தான் இந்தியா! 🙁

4. Indian culture is Hindu culture: it exists outside individual or against individualism, as correctly pointed out by Shivshree Vibuthi Bhushan and also under the integral humanism of DD Upadhyaya.

   The community culture or non-individual culture is primitive i.e. it comes from the time man settled in groups and invented family unit. Indian culture continues it unchanged. Western man was also a hunter-gatherer first, and settled in groups in family units and, there was no change between the two cultures for a long, long time. Change came during the Renaissance in the West. In that mega social movement that spread across Europe, which originated from the opposition to the Roman Church, the Western man accidentally discovered Individualism. Art and thought became individual-centric and he discovered that from such centre could come extraordinary achievements for human kind, in arts and science. The benefits to humanity were found to be great. It was also very satisfying to an individual as it affords him feeling of self-worth. When thoughts and ideas sprang from individuals, it created thinkers and philosophers with new ideas which created what is now called Western culture in its positive sense. Thus, it continues. The defects Mr Lakshmana Perumal points out are off-shoots. Like side effects of a good medicine. Everything comes with an expense.

   Indian culture can continue its ancient tradition of being a community culture. But it should realise that it cannot outrun the Western culture in reaping the benefits of individualism in the positive sense. Hence, we borrow all that science gives – till today.

   Regarding women, every individual has potential to contribute to the progress of society and also, get the feeling of self-worth. He or she will feel happy when doing a thing on his or her own and see it to reach fruition and get satisfaction to his/herself. Like one cooks a new dish and finds it come out well and seeing others taste its sweetness. This is possible only through individualism. Both men and women feel happy to be on their own and achieve. When men are supported from society to be individualist, women aren’t cooped up in domestic life of responsibilities to others. So, men gets his share of being an individual, women lacks it, not on her own efforts, but imposed. The potential of half of the humanity i.e. women force, lies untapped. This is bad for humanity.
   We today have a woman heading DRDO. She did not come to the post through any community thinking but individual thinking because science demands a concentrated work in labs. One woman only. All others are men in science. Similarly, in all walks of life mostly: the human resources from women are not cultivated and encouraged. They go waste.
   Marriage should liberate women. It is not possible in the conventional set up. In the West, women want to get the same happiness as men by being individuals. Then they want to contribute. The conventional marriage does not help. So, they break free. Or, want to have a marriage which allows, rather than, hinders their growth as individuals.

   Religion of all countries and times hate people to be individualistic. They fear individualism because only on community thinking they can survive. Temples, mosques, churches, synagogues, gurudwaras, viharas etc. have been built on huge expenditure and hope for groups. The religions desire to keep humans in bondage for which community thinking is sine qua non.
   Hindu society is like any other religious society. It should prevent people from being individuals and aping the Western way. Still, we note they were individuals in the religion in the past but they are not of fist importance; or made into icons and set aside for worship by masses: Mahans, sithars, Alvaars, Nayanmaars etc: a few among crores of Hindus. The organised religions want to capture the masses: numbers do matter for organisation to thrive.

   In the west, not only married life, but religious life, (which Mr Lakshmana Perumal has failed to notice) is in danger of extinction. Atheism or agnosticism are spreading fast. Because organised religion enslaves minds and hinder independent thinking.s. More individualism, less religion. Religion has to fear therefore.

   We. Indians, want our religion, our family lives, want our women to tend children and men to earn. That is to say, the conventional set-up came down to us from our ancestors, to flourish everywhere. Let it continue: no problem. For that, we ought to ensure that the West does not peep into our households and impact impressionable minds. Possible?

5. இன்றைய நாட்களில் நமது சமுதாயத்திற்கு மிகவும் தேவையான பதிவு. நன்றாக ஆராய்ந்து இந்த வ்யாசத்தை அளித்துள்ள ஸ்ரீ லட்சுமண பெருமாள் அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்.

   \\ சமூகத்தின் அடிப்படை அலகு தனிமனிதர் என்பது ஐரோப்பிய சிந்தனை. நம்முடையபாரத நோக்கில் அடிப்படை அலகு குடும்பமே. \\

   நான் அழுத்தம் திருத்தமாக சொல்ல விழைந்த கருத்து. மிக நேர்த்தியாக ஸ்ரீ சிவஸ்ரீ விபூதிபூஷண மஹாசயர் அவர்கள் தெரிவித்திருக்கிறீர்கள்.

   அடிப்படை அலகு நமது ஹிந்துஸ்தானிய சமூஹத்தில் குடும்பம் என்ற படிக்கு …….அந்தக் குடும்பத்தின் தேவைகளை ஒத்து …..குடும்பத்து அங்கத்தினர்களின் பொறுப்புக்கள் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. பெண்மணிகளுக்கு கல்வி, வேலைவாய்ப்பு போன்றவை முற்காலத்தில் குறைவாகவே அளிக்கப்பட்டது. ஆனால் இன்றைய குடும்பங்களில் கல்வி, வேலைவாய்ப்பு போன்ற அம்சங்களில் பெண்மணிகளும் ஆண்களுக்கு இணையாக முன்னேறி வருகின்றனர் என்பதை மறுக்கவே முடியாது.

   ஆணா பெண்ணா என்று கேள்வி கேட்டு ஒரு குடும்பத்தை பிளக்க முயற்சிக்கும் முற்போக்கு அறிவிலித்தனத்துக்கு சரியான பதில் …………ஆணும் பெண்ணும் ஒருவருக்கொருவர் ஆதாரமாக ஒருங்கிணைந்து தாமும் சுகமாக வாழ்ந்து அடுத்த தலைமுறையின் வாழ்க்கையையும் உறுதி செய்யும் ஒரு அருமையான சமூஹ ஏற்பாடு குடும்பம்.

   மதங்கள் மொழிகள் தேசங்கள் கடந்து இந்த அருமையான சமூஹ ஏற்பாடு தரும் சமூஹப்பாதுகாப்பை யாரும் மறுக்க முடியாது. முற்போக்கு என்ற பெயரில் மட்டற்ற தனிநபர் சுதந்தரத்தை அனுபவித்து சீரழிந்த சமூஹத்தையும் சமூஹச் சீர்கேடுகளையும் அனுபவித்த பரங்கியர் நாடுகள் குடும்பம் என்ற சமூஹ அமைப்பினை மீள்பரிசீலனை செய்வது நெகிழ்வளிக்கிறது.

6. BS
   “Indian culture is Hindu culture: it exists outside individual or against individualism”,
   திரு பி எஸ் போன்றவர்கள் தமிழில் மறுமொழி எழுதுவது அவசியம்.
   இந்தியப்பண்பாடு ஹிந்துப்பண்பாடு. தனிமனிதனுக்கு புறத்தே அது இருக்கிறது அல்லது தனிமனிதமையக்கருத்தியலுக்கு எதிரானது என்று ஸ்ரீ பி எஸ் கருதுகிறார்.
   முதலில் இந்திப்பண்பாடு என்பது ஹிந்துப்பண்பாடு என்பது சரி. ஹிந்து என்பது அனைத்து இந்திய வைதீக வைதீகமல்லாத தரிசனங்களையும் தோற்றுவித்த பண்பாட்டு அடித்தளம்.ஆனால் அது தனிமைதனுக்கு வெளியே இருக்கிறது என்பது அபத்தம். பண்பாடு என்பது விழுமியங்கள் மற்றும் ஆழ்ந்த நம்பிக்கைகளின் தொகுதியாகும். அவை மனித மனங்களில் இருந்தால்தான் சமூகம் இயங்கமுடியும். ஆகவே மனிதனுக்குப்புறத்தே உறவுகள் சமூக அமைப்பு இறுந்தாலும் பண்பாடு தனிமனிதர்களின் அகத்தேதான் உள்ளது.
   இந்தியப்பண்பாடு தனிமனிதமையக்கருத்தியலை சமூகவாழ்வில் ஏற்கவில்லை. சமூகத்தின் அடிப்படை அலகு குடும்பம்தானே அன்றி ஒற்றைத்தனிமனிதன் அல்ல. ஆனால் ஆன்மிக அனுபவம் என வருகின்றபோது நம்முடைய சமயங்களும் தத்துவங்களும் தெளிவாக அது தனிமனிதனுடைய அக அனுபவமாகவே அனுபூதியாகவே அதனை வலியுறுத்துகின்றன. ஒவ்வொருவருடைய ஆன்ம விடுதலைக்கு அவரது தனிப்பட்ட அனுபூதி அவசியம் என்று வழிகாட்டுகின்றன. ஆன்ம விடுதலையைப்பொறுத்தவரையில் உலகிலேயே நமது சித்தாந்தங்கள் கொடுத்த சுதந்திரத்தினை யாரும் இனிவரை அளிக்கவில்லை. இன்னும் அந்த சுதந்திரத்தினை எந்தவொரு அன்னிய நெறியும் புதிதாகத்தோன்றி அளிக்கமுடியும் என்றும் உறுதியாக சொல்வேன்.

7. இந்திப்பண்பாடு என்பதை இந்தியப்பண்பாடு என்று மாற்றிவிடும் படி ஆசிரியர்களைக் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

8. மனித இனம் இதுவரை அடைந்துள்ள முன்னேற்றம், வளர்ச்சி மிக,மிக குறைவு. நம் இனம் வளர்ந்த, அறிவொளி பெற்ற சமூகமாக மாறுவதற்கு இன்னும் அதிக தூரம் பயணிக்க வேண்டியிருக்கிறது. மனித இனம் தற்போது வகுத்துக்கொண்டிருக்கும் குடும்ப முறை, திருமண பந்தம், ஒருவனுக்கு ஒருத்தி, அரசாங்க அமைப்பு போன்றவைகளெல்லாம் பரிணாம வளர்ச்சியின் இடைப்பட்ட காலத்துக்கான தற்காலிக சமூக கட்டமைப்புகள் மட்டுமே. இவை நிரந்தரமல்ல. நம் இனம் பரிணாம வளர்ச்சியில் முன்னேறும்போது இவைகளெல்லாம் காணாமல் போய்விடும். வளர்ந்த நாடுகள் என்று நாம் சொல்லும் மேற்கத்திய நாடுகள் இந்த முன்னேற்ற பாதையில் கீழ்கத்திய நாடுகளைவிட சற்று முந்தியிருக்கிறார்கள். இந்த முன்னேற்றம் கீழ்கத்திய சிந்தனையில் ஊறியிருப்பவர்களுக்கு ஒழுக்கம் கெட்டதாக, குடும்ப அமைப்பு சீர்குலையும் அவலமாகத்தான் தோன்றும்.