அன்மையில் ஜெயமோகன் அவர்களின் வலைப்பதிவில் படித்த ”எம்.எ·ப்..ஹ¤ஸெய்ன்,இந்து தாலிபானியம்” என்று தலைப்பிடப்பட்ட பதிவின் விளைவே இந்தக் கட்டுரை.
ஓவியர் ஹுஸைன் தொடர்பான ஒரு கேள்விக்கான நீண்ட பதிலில் ஹுஸைன் இந்து கடவுள்களை வரைந்திருந்த முறைமையை ஆதரித்ததோடு மட்டுமல்லாமல் அதைக் கண்டிக்கும் செயலை இந்து தாலிபானியம் என்றும் வர்ணித்திருந்தார். அதற்கு அவர் கூறிய காரணங்கள் ஏற்றுக்கொள்ளும் படியாக இல்லை. வழக்கமான இந்து நாத்திகர்களின் பரப்புரை போன்றதென்று நாம் ஜெயமோகனின் கருத்துகளை ஒதுக்கித் தள்ளிவிட இயலாது. இந்திய ஞானமரபில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கையுடனான பலசெய்திகளை நமக்காக அவ்வப்போது தந்துகொண்டிருக்கும் அற்புதமான எழுத்துக்களுக்குச் சொந்தக்காரரான ஒருவரின் கருத்து கூர்ந்து ஆராயத் தக்கதான ஒன்றாகவே கருதப்பட வேண்டும். ஆனால் இந்த்ப் பதிவு சொல்லும் செய்திகள் உடன்பட முடியாத எண்ண அலைகளைத் தோற்றுவிக்கின்றன.
கேள்வி கேட்ட கோபிநாத் வெங்கட்ரமணன் என்பவரை மதவெறியர் என்று அழைத்து, அவர்களின் மனம் எப்போதும் விரிவதில்லை என்ற அவநம்பிக்கையுடன் தன் பதிலை ஆரம்பிக்கிறார்.
இந்துமதத்தின் பன்முகத் தன்மையால் ஏற்பட்ட பல மரபுகளைப் பற்றிக் கூறி அவற்றில் சமீபத்திய ஒன்றாக இந்த ஓவிய முறைமையைச் சிலாகிக்கித்து அதற்கான பல ஆதாரங்களை அடுக்குகிறார்.
// இந்துமதம் என்று நாம் இன்று பொதுவாகக் காணும் படிமங்கள், சடங்குகள், வழிபாட்டு முறைகள்,நம்பிக்கைகள் போன்றவை அனைத்துமே இன்றைய தோற்றத்தை பக்தி இயக்கத்தின்போது உருவாக்கி கொண்டவை. ஆனால் இவை மட்டும் அல்ல இந்து மரபு. பக்தி இயக்கத்தால் வேற்றுப்பொருள் கொள்ளப்பட்டு உள்ளிழுக்கப்பட்ட பல ஞான மரபுகள் இந்து மரபில் உண்டு. பக்தி இயக்கத்தால் முற்றாக நிராகரிக்கப்பட்ட மரபுகளும் உண்டு. அவை இப்போதும் இருந்துகொண்டுதான் உள்ளன…… அதேபோன்றதே தாந்த்ரீக மரபும். இந்தியாவின் தாந்த்ரீக மரபு பக்தி இயக்கத்தால் வெறுத்து ஒதுக்கப்பட்ட ஒன்று. தாந்த்ரீகத்தின் சடங்குகளும் ஆசாரங்களும் சாதாரணமான ஒரு ஆசார இந்துவுக்கு அதிர்ச்சியையும் கசப்பையும் அளிக்கக்கூடும். …….. இந்து ஞான மரபின் உள்வழிகளில் ஒன்றில் புனிதம் எனப்படுவது இன்னொன்றில் புனிதம் அல்ல. ஒன்றில் அபச்சாரம் எனப்படுவது இன்னொன்றில் ஓர் வழிபாட்டு முறையாகவே இருக்க முடியும் …//
இந்த அடிப்படையிலேயே ஜெயமோகன் இந்துக்களின் கண்டனங்களை இந்து தாலிபானியம் என்று வர்ணிக்கிறார். இந்து மதத்துக்குள்ளாகவே தோன்றிய சில மரபுகள் பக்தி இயக்கத்தினரால் முற்றாக நிராகரிக்கப்பட்ட செயலையும் இந்து தாலிபானியம் என்றா ஜெயமோகன் கூறுவார்? இந்த ஓவிய முறைமையை இந்து ஞான மரபில் ஒன்றாகக் கருத இயலுமா? இந்து மதத்தினரில் ஒரு பகுதியினர் வெறுத்து ஒதுக்குவதாலாயே இது இன்னொரு இந்து மரபு என்றே கொள்ளப் படவேண்டும் என்ற கருத்தாக்கம் புரிந்துகொள்ள இயலாததாயிருக்கிறது. இந்து ஞான மரபுகள் எத்தனை எத்தனை இருந்தாலும் அவை யாவும் இந்து மதத்துக்குட்பட்ட ஆன்மிகத் தேடலாகத்தானே இருக்க முடியும்? ஹுஸைனின் இந்த ஓவிய முறைமை அத்தகைய ஆன்மிகத் தேடலோ அல்லது வழிபாட்டு முறையோ எனக்கொள்ளும்படிக்கு ஜெயமோகனுக்கு எவ்வாறு தோன்றுகிறது? உருவ ஓவியம் வரைவதையே தடை செய்யப்பட்ட ஒரு மதத்துக்கு உள்ளிருந்துகொண்டு ஹுஸைன் செய்யும் காரியம் அந்த மதத்தில் அவர் வேறு மரபை உருவாக்குகிறார் என்று கருத இடமிருக்கிருக்கிறதே தவிர இந்துமரபில் இன்னொன்றைச் செய்கிறார் என்று கொள்ளுவதற்கில்லை.
மேலும் கூறுகிறார்:
//பாலியல் இந்து மரபில் எக்காலத்திலும் அருவருப்பானதாக, ஆபாசமானதாக, ஏன் மறைக்கப்பட வேண்டியதாக க்கூட கருதப்பட்டதில்லை….. கோயில்களுக்குப் போய் கும்பிடுவதும், சோதிடம் பார்ப்பதும், பரிகாரங்கள் செய்வதும், சடங்குகளைக் கடைப்பிடிப்பதும் மட்டுமே அல்ல இந்து மதம். பக்தி நெகிழ்வு மட்டுமல்ல இந்து மதம். பிராமணச்சடங்குகள் மட்டுமல்ல இந்து மதம். அது பலலயிரமாண்டு காலமாக உருவாகிவந்த பலநூறு வழிபாட்டுமுறைகள் பலநூற்றாண்டுக்கால மகத்தான தத்துவ , மெய்ஞான விவாதம் மூலம் தொகுக்கப்பட்டு உருவானது. இதை பன்மையாக அணுகும் நோக்கு மட்டுமே இதை புரிந்துகொள்ள உதவும். இதில் புகுத்தப்படும் ஒற்றைமைய நோக்கு இதை அழிக்கும். இத்தனைநாள் இந்த மூர்க்கம் மூலம் நீங்கள் உருவாக்கிய பேரழிவுகள் போதும், இனியாவது இந்த மரபின் பன்மையை புரிந்துகொள்ள முயலுங்கள். உலகில் எஞ்சியிருக்கும் ஒரே பன்மை மதமான இந்து மதத்தை வாழவிடுங்கள். இதையும் ஒற்றைப்படையான வழிபாட்டமைபபக ஆக்கி அழித்துவிடாதீர்கள்.//
கோயில் சிற்பங்களும் ஓவியங்களும் நம் தெய்வங்களை நிர்வாணமாகக் காட்டுவது நமக்குப் புதிதல்ல. அவை வரலாற்றுடனும் காலகட்டங்களின் பழக்க வெளிபாபாடுகளுடனும் கலை நோக்குடனும் பொருத்திப் பார்க்கத்தக்கவை. ஆனால் வியாபார நோக்குடனான அதிர்ச்சி மதிப்பீடுகள் கொண்ட இந்துமதம் சார்ந்த எவ்வித நோக்குமற்ற ஹுஸைனின் இந்துக் கடவுளர் ஓவிய முறைமையை இந்துதெய்வங்களின் சிற்ப முறைமையோடு இணை வைப்பது தகாத செயல். இதைக் கண்டிப்பதன் மூலம் நாம் இன்னொரு பேரழிவைச் செய்வதாகவும் இந்து மதத்தை ஒற்றைப்படையான வழிபாட்டமைப்பாக மாற்றும் முயற்சியை செய்வதாகவும் ஜெயமோகன் நம் மீது சாட்டும் குற்றச்சாட்டு அபாண்டமானதும் அதீதமான கற்பனையுமாகும்.
//அதுவும் பாமர மக்களின் உணர்வுகளை தூண்டிவிட்டு அந்த மக்களின் அளவுகோல்களைக் கொண்டு நுண்மையும் விரிவும் கொண்ட இந்து மரபை வரையறுக்கவும் மாறானதை அழிக்கவும் நினைக்கும் செயல் அப்பட்டமான ·பாஸிசம் மட்டுமே.//
நுண்மையும் விரிவும் கொண்ட இந்து மரபாக ஹுஸைனின் இந்துக் கடவுளர் ஓவிய முறைமையை எப்படி கூசாமல் கூற முடிகிறது என்று புரியவிலை. இந்துக்களின் கண்டனங்கள் விக்டோரிய யுகத்து தூய்மைவாத கிறித்தவர்கள் இங்கே கொண்டுவந்த ஒழுக்கவியலை அளவுகோலாகக் கொண்டு செய்யப்படுவதாக ஜெயமோகன் கூறும் கருத்தும், இதை இந்து தாலிபானியம் என்று அவர் விவரிப்பதும் நாம் ஆபிரகாமிய மதக்காரர்களின் வழிமுறையைப் பின்பற்றுவதாகக் கூறுகின்றன. ஆனால் இந்து மதத்தில் காலங்காலமாக பல மரபுகள் தோன்றுவதையும் அவற்றில் சில வேறு சில இந்துக்களால் எதிர்க்க்கப்படுவதையும் இக்கட்டுரையிலே பதிவு செய்த அவர் இங்கு முரண்பட்டு இந்த கண்டனங்களுக்குப் புது நோக்கங்கள் கற்பிக்கிறார்.
இதை இந்து ஞான மரபின் ஒரு புத்தெழுச்சியாகப் பார்த்த ஜெயமோகன் அவரை சிறந்த கலைஞராகவும் சிலாகிக்கிறார்.
//ஹ¤செய்ன். தன் ஓவியங்களில் நவீன ஐரோப்பிய ஓவியங்களின் அழகையும் இந்தியக்கலையின் தனித்தன்மையையும் கலந்து இந்திய ஓவியங்களுக்கு சர்வதேச மரியாதையை உருவாக்கியவர். ஐயமின்றி இந்தியக் கலைமேதைகளில் ஒருவர்//,
என்று அவர் சொல்வதை கலை நோக்கில் சரியென்றே ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனால் கண்டிக்கப்படும் அவரது ஓவியங்களால் அவரை ஒரு பொது நாகரிகமற்றவராகக் கருதவேண்டியிருக்கிறது. பொதுவில் வைக்க இயலாதததும், காணும் ஓர் இந்துமனம் துணுக்குற்றுப் போவதும், காலங்காலமாக வழிபட்ட தெய்வங்களை சிதைத்துச் சீரழித்தது போன்ற உணர்வு ஏற்படுத்துவதும், வணங்க இயலாததும், மற்ற மதத்தினருக்கு நம்மதத்தின் மீது மரியாதை எற்படுத்தாததுமான ஓவியங்களை கங்கணம் கட்டிக் கொண்டு வரைந்து தள்ளுவது நிச்சயம் பொது நாகரிகம் இல்லாத செயல். இந்த ஓவியங்கள் இந்துக்களைப் புண்படுத்தும் என்ற நினைவற்றவராவும் அதை சுட்டிக் காட்டிய பின்பும் உணரயிலாதவராகவும் இருக்கும் ஒரு மனிதர் நிச்சயம் நாகரிகமற்றவர்.
இந்து தெய்வங்களை ஏன் அப்படி வரைகிறார் என்றால் இந்து மதம் அதை அனுமதிக்கிறதென்றும் அவருடைய மதக் கடவுளை ஏன் வரையவில்லை யென்றால் அதற்கு அங்கு அனுமதியில்லை
என்றும் ஜெயமோகன் ஹுஸைனுக்கு பேராதரவு தருகிறார். இவர் சார்ந்திருக்கும் மதம் இந்து மதக் கடவுள்களை இப்படி வரையலாம் என்ற அனுமதியைத் தந்துவிடவில்லை என்பது சர்வ நிச்சயம். அங்கு இருக்கும் சிலவன்முறையாளர்களுக்கு இந்துமத இழிவில் ஆர்வம் இருக்கலாம். அதுவே தலிபானியர்களின் செயல்பாடு.
அதைத்தான் ஹுஸைன் பட்டவ்ர்த்தனமாகவும் விடப்பிடியாகவும் செய்துகொண்டிருக்கிறார். அதேநேரம் இந்துமதம் எந்த மதக் கடவுளரையும் நிர்வாணமாக வரைவதற்கு எந்தவிதத் தடையும் விதிக்கவில்லை.
இந்துமதம் தரும் இந்த கட்டற்ற சுதந்திரத்தை ஹுஸைன் மற்ற மதக் கடவுளர்களுக்கு பயன் படுத்தாமல் தன் மதக் கட்டுப்பாட்டுக்கு இணங்கி விடுகிறார். இதற்குத்தான் ஜெயமோகன் தன் அமோக ஆதரவைத் தந்து நியாயப்படுத்துகிறார்.
ஒரு கலைஞனுக்கு கட்டற்ற சுதந்திரத்தை இந்தியாவும் இந்து மதமும் வழங்குகின்றன. ஆனால் இந்து மதத்தினரின் கண்டனத்துக்குள்ளாகும் ஒரு ஓவிய முறைமையை விடாப்பிடியாக செய்தே தீருவேன் என்று செய்பவர் வக்கிர மனத்த்தினர் தரும் மாபெரும் விலைகளுக்காக பொது நாகரிகம் கருதாத, மனித மன மரியாதையற்ற, கலை வியாபாரியாகவே இருக்க வேண்டும். அல்லது தன் மதத்தைக் காயப் படுத்தாமல் இந்து மதத்தினரைக் காயப்படுத்தி, தீவிரவாதிகள் குண்டுகளால் சாதிப்பதை தூரிகையால்
சாதிப்பவராக இருக்க வேண்டும்.
SAIRAM. Congrats Mr. Ogai Natarajan. Very well written. It is absurd and rubbish to praise the acclaimed Artist Mr. MF Hussain’s depiction of Hindu Deities in a vulgar manner. He is no doubt an Artist of International Fame and Indias are proud about it. But, at the same time, he has defamed himself by such notorious acts and this should be condemned. As you say, India has given lots of freedom. Can Mr. Jaimohan influence Mr. MF hussain to dare to depict other Religion’s Deities and Prphets in an indecent manner and appreciate it? The sculptures and deities that are worshipped are carved with all reverence and according to norms prescribed in the Aagama Shastras and even when performing abhishekha, the deities are covered and thereafter, when the deities are dressed and beautified, a screen is placed from public view. Mr. Jaimohan please change your views and do not put a stamp of ‘Hindu Talibanism’. Let that brand be vested with the true owners. Because Hinduism is over-tolerant, anybody is talking and doing anything they like and unfortunately, authorities who are supposed to curb these acts, have different ideas for their own reasons.
I feel the same.
Hiding under ” an enlightened debate ” , bad utterances, should not be shared & cannot be permitted.
Thank you for sharing this correct & proper view.
May clarity & sanity dawn, on our commercially motivated literature / intelligent world.
Into that land of light, let our country Awake.
thank you again.
V. Srinivasan.
ஓகை நடராஜன் அவர்களுக்கு,
மிகச்சிறந்த மறுப்புரை. தங்களுக்கும், இதை வெளியிட்ட தமிழ்ஹிந்துவிற்கும் மிகவும் நன்றி.
ஜெயமோஹன் அவர்கள் எழுதிய மேற்குறிப்பிடப்பட்ட கட்டுரை/கடிதத்தை நானும் படித்து, அடுத்து காணப்படும் ஒரு மறுமொழி எழுதினேன்.
//
ஜெயமோஹன் அவர்களுக்கு,
M.F. Hussain பற்றிய கட்டுரை தொடர்பாக சில எண்ணங்கள் & கேள்விகள்.
1. //இந்து தெய்வங்களை ஏன் வரைகிறார் என்றால் இந்துமரபு அதை அனுமதிக்கிறது என்பதனால்தான்.
…. ஏன் இஸ்லாமிய சின்னங்களை வரையவில்லை என்றால் அந்த மதம் அதை அனுமதிக்கவில்லை என்பதனால்
மிகவும் சரி. எல்லாவிதமான கருத்துக்களிலும் ஏதேனும் அர்த்தம் அல்லது ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியது இருக்கிறதா என்று பார்க்கும் ஹிந்து மதத்தை (atleast பிறப்பால்) சார்ந்தவன் என்ற முறையில் ஏற்றுக்கொள்கிறேன். இவ்வளவு தெரிந்த Hussain, இஸ்லாமை விட்டு ஹிந்து மதத்தை தழுவலாமே? ஏன் இஸ்லாமில் இருந்து இதை செய்யவேண்டும்? இரண்டு மதக்காரர்களையும் அவமதிக்க வேண்டாமே?
2. அவரின் சில ஓவியங்களுக்கு நீங்கள் விளக்கம் கொடுத்தமையால், உங்களுக்கு தெரிந்திருக்குமென்று கேட்கிறேன். சரஸ்வதி தேவி பிரம்ம தேவனையும் & பார்வதிதேவி சிவபெருமானையும் புணரும் சிற்பங்கள் கூட ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடியவை. ஆனால் பார்வதி தேவி, சிங்கத்தை புணரும் ஓவியம் மூலமும், லக்ஷ்மி தேவி நிர்வாணமாக விநாயகப் பெருமான் மீது அமர்ந்திருப்பதும் எதைக் குறிக்க என்றும் முடிந்தால் விளக்கவும்.
3. Hussai-னின் ஒரு ஓவியம். அதில் காந்தி மற்றும் சில தலைவர்களுடன், ஹிட்லரும் இருப்பதாக சித்தரிக்கப்பட்டிருக்கும். அதில் ஹிட்லர் நிர்வாணமாக இருப்பார். அதற்கு Hussain அளித்த விளக்கம் சுவாரஸ்யமானது. “ஹிட்லரை அவமதிக்கவே அவ்விதம் செய்தேன்” என்பதாக அவ்விளக்கம் இருக்கும். இது உண்மையா என்று தெரியவில்லை.
3.1. உண்மையென்றால், நிர்வாணம் மிகவுயர்ந்தது என்று அவர் எண்ணுவதாக சொல்லிய உங்கள் கூற்று முரண்படுகிறது.
3.2 பொய்யென்றால், ஹிந்து தெய்வங்களை ஹிட்லருடன் ஒப்பிடுகிறார் என்று எண்ணத் தோன்றுகிறது.
எது சரி?
4.
//ஏன், பாண்டிசேரியில் நிர்வாணமாக நடந்து வந்த திகம்பரச் சமணமுனிகள் மீது பச்சைமலத்தை பொட்டலம் கட்டி வீசியவர்கள் உங்கள் இந்துமுன்னணி இயக்கத்தினர்.
November 13, 2009 – ஆதாரம் https://jeyamohan.in/?p=4864
இதைப் படித்தவுடன் துரதிருஷ்டவசமாக வேறு ஒன்று நினைவுக்கு வந்து தொலைத்தது. படித்த எனக்கே நினைவிருக்கும்போது, எழுதிய தங்களுக்கு நினைவிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.
//1993ல் சில சமணத் துறவிகள் சிரவணபெலகொலாவில் இருந்து கடலூர் வழியாக பாண்டிச்சேரிக்கு வந்தார்கள். அவர்களில் நால்வர் திகம்பரர்கள். நிர்வாணத் தோற்றத்தில் இருக்கும் திகம்பரர்கள் மூவாயிரம் வருடங்களாக இந்த மண்ணில் அறவோர் ஆக மதித்து வணங்கப்பட்ட தவசீலர்கள். ஆனால் அவர்களை எதிர்த்து அன்று திராவிடர் கழகம் ஆர்ப்பாட்டம் செய்து வன்முறையில் ஈடுபட்டது. அவர்கள்மீது மலம் அள்ளி வீசப்பட்டது.
February 22, 2009 – ஆதாரம் https://jeyamohan.in/?p=1735
என்ன ஆயிற்று? 11 மாதங்களுக்குள்ளாக திராவிடர் கழகம், ஹிந்து முன்னணியாக தோற்றம் அளிக்கத் தெடங்கி விட்டதோ? திட்டமிட்டு ஹிந்து முன்னணி மீது களங்கம் கற்பிக்கப்படுவதை நிறுத்துங்களேன் please.
எங்கள் நட்பு வட்டாரத்தில் திரைப்பட காட்சிகள்/பாடல்களை பற்றி ரசித்து கூறும்போது, கிண்டலாக கூறுவதுண்டு “நீ சொல்வது அந்த திரைப்படக் கலைஞருக்கே தெரியுமோ தெரியாதோ எதற்கும் கேட்டுக்கொள்” என்பார்கள். அதே போல் உங்கள் கருத்துக்களை (தாந்திரீகம், நிர்வாணம் etc) Hussain-இடம் பகிர்ந்து கொண்டு விடுங்கள். ஒரு synchronization இருக்கும் அல்லவா?
நம்பிக்கையுடன்,
தும்பிக்கையாழ்வான்.
பின்குறிப்பு – தயவு செய்து பார்ப்பான், ஜாதீய வெறி, நான் எழுதியதை உள்வாங்கவில்லை என்று சொல்லி தட்டிக்கழிக்காமல் பதில் கூற முயற்சி செய்யுங்களேன்.
//
ஆனால் அவரிடமிருந்து இதுவரை எதுவும் பதி வரவில்லை. பின்குறிப்பில் நான் குறிப்பிட்டிருப்பது அவருக்கு என் முந்தைய கடிதத்தைப் பற்றியது. அவருக்கு வலுவாக நம் மறுப்பை வெளியிட்டால் ”நீ பார்ப்பான், அதனால் சாதீய உணர்வுடன் இருக்கிறாய்” என்று ஆரம்பித்து விடுகிறார். என்ன செய்ய? இல்லையென்றால் “நான் சொன்னதை நீ உள்வாங்கவில்லை” அல்லது “நான் எழுதுவது புரிந்துகொள்ள நீ இன்னமும் வளர வேண்டும்” என்று சொல்ல ஆரம்பித்து விடுகிறார். அவரின் website-ல் உள்ள அவரின் மறுமொழிகளை பார்த்தாலே தெரியும். நான் மட்டுமின்றி பலருக்கும் இவ்வகையான பதில்களை எழுதியுள்ளார். ஜடாயு அவர்களும் சில மறுமொழிகளை வேறு சில விஷயங்களில் எழுதினார். அவருக்கும் இதே போன்ற பதில்கள்.
சீக்கிரமே “தமிழ்ஹிந்து” வில் என்னைப் பற்றி தினமும் 10 பிராமணர்கள் எழுத ஆரம்பித்துவிட்டனர் என்று தன் website-ல் எழுதுவார் என்பது நிச்சயம் 🙂
மேலும் திட்டமிட்டு ஹிந்து முன்னணி பற்றி பற்றி அவதூறு பரப்புகிறார். மேற்கண்ட என் பதிலில், நான் சொல்லியிருக்கும் ஹிந்து முன்னணி பற்றிய அவரின் முரணான தகவல்களைப் பற்றி ஒரு மறுப்போ அல்லது ஒரு மன்னிப்போ இதுவரை இல்லை. இத்தனைக்கும் இத்தகவல்கள் அவரது website-ல் இருந்து எடுக்கப்பட்டவை.
ஹூம் பார்க்கலாம்.
A number of us won’t have really seen what are those hussain’s paintings.
Here is a 3 part video series on MF Hussain’s drawings:
https://www.youtube.com/watch?v=A6BA-C9z-uc
https://www.youtube.com/watch?v=J-2y5Mqar6g
https://www.youtube.com/watch?v=_4rNi0m-Q0U
Bharat Mata painting of MF Hussain:
https://cyberbrahma.com/wp-content/uploads/bharatmata.jpg
from
https://cyberbrahma.com/2008/09/10/the-great-work-of-art-by-mfhussain/
ஓகை நடராஜனின் உணர்வுகள் புண்பட்டிருபதை என்னாலும் புரிந்து கொள்ள முடிகிறது. அதிலும் நடராஜன் இந்த நிகழ்வை இது ஹிந்துக்கள் மனதை புண்படுத்துகிறது, அதனால் ஹுசேனின் படங்கள் எரிக்கப்பட வேண்டும், கிழிக்கப் படவேண்டும் என்றெல்லாம் பேசாதது அவர் தனக்கு பிடிக்காத விஷயங்களை வெளிப்படுத்த ஹுசேனுக்கு இருக்கும் உரிமையை மதிப்பதாக நான் புரிந்து கொள்கிறேன். இது மிகவும் பாராட்டப்பட வேண்டிய விஷயம். சாலமன் ரஷ்டி, தஸ்லிமா நசரீன், டாவின்சி கோட் போன்ற நிகழ்வுகளின்போது இஸ்லாமிய, கிருஸ்துவர்கள் போட்ட கூப்பாட்டுக்கும் இதற்கும் உள்ள வித்தியாசம் அவரது உயர்ந்த அணுகுமுறையைக் காட்டுகிறது. வாழ்த்துக்கள்!
ஹுசேனின் ஓவியங்களின் கலை அழகைப் பற்றி எனக்கு பெரிதாக ஒன்றும் எண்ணமில்லை. சில சமயங்களில் நல்ல தொழில் திறமை தெரிகிறது, அவ்வளவுதான். ஆனால் அவருக்கு அப்படி வரைய உரிமை உள்ளதாகவே நான் நினைக்கிறேன். அவர் வாழும் சமூகத்தில் உள்ள படிமங்களை அவர் விரும்பும் வகையில் வரைகிறார், இதை பெரிதுபடுத்தாமல் இருப்பதே உத்தமம் என்று நான் நினைக்கிறேன். நம் கோவில் சிற்பங்கள் உடல் உறவு காட்சிகளை காட்டுவதில்லையா? (அவை ஹுசேனின் ஓவியங்களை விட பல மடங்கு கலை அழகு வாய்ந்தவை என்பது வேறு விஷயம்) இதற்காக அவரை “நாடு கடத்தி இருப்பது” அநீதி என்பது என் உறுதியான கருத்து. நாளை ஏசு எவளுடனாவது படுத்திருப்பது போல படம் வரையப்பட்டாலும் என் கருத்து இதேதான். என்ன, நம் அரசாங்கம் அந்தப் படத்தை கிழிக்க தானே ஆளனுப்பும்!
ஜயமோகனுக்கு எத்தனை பட்டாலும் புத்தி வருவதில்லை.
RV சார்
//
ஹுசேனின் ஓவியங்களின் கலை அழகைப் பற்றி எனக்கு பெரிதாக ஒன்றும் எண்ணமில்லை. சில சமயங்களில் நல்ல தொழில் திறமை தெரிகிறது, அவ்வளவுதான். ஆனால் அவருக்கு அப்படி வரைய உரிமை உள்ளதாகவே நான் நினைக்கிறேன். அவர் வாழும் சமூகத்தில் உள்ள படிமங்களை அவர் விரும்பும் வகையில் வரைகிறார், இதை பெரிதுபடுத்தாமல் இருப்பதே உத்தமம் என்று நான் நினைக்கிறேன்.
//
எங்க வீட்டு பெண்களை இப்படி ஒருவன் வரைந்தால் இந்த மாதிரி சப்பைக்கட்டு கட்டி நான் நிச்சயம் சும்மா இருக்க மாட்டேன் – இப்படி ஒரு நிலை நேர்ந்தால் ஆஹா என்ன கற்பனை வளம் கொண்டா ஓவியர், அவர் இன்றைய நிலைபாட்டை எப்படி சித்தரிக்கிறார் அப்படின்னெல்லாம் ஒளர தோனது எனக்கு. இடுக்கு பேரெல்லாம் உரிமை/கற்பனை வளம் இல்லை – இது ஒரு விபரீத செயல் என்றே எனக்கு தோன்றுகிறது – எல்லதாதையும் ஒரு பரந்த மனபான்மையுடன் பார்பதாக நினைத்துகொண்டு சீழ் படியரதுக்கு எனக்கு விருப்பமில்லை – அதாவது நான் ஒன்னும் பகுத்தறிவாளன் இல்லேன்னு சொல்ல வரேன்
How does Mr. Hussein feel, if someone draws apicture of a lady naked and the face of the lady in close resemblence to Mr. Husseinsr Mother? Will he take it as mere an art?
When a cartoonists in Denmark made a cartoon abaout Mohammaed , what a hue cry, protests, damage was done throughout the world?
எம் எஃப் ஹூசேன் பற்றி இப்படி ஓகை நடராஜனும் மற்றவர்களும் எகிறி குதிப்பது தேவையில்லாதது. இது அனாவசியமாக ஒரு ஓவியக்காரரின் கலைக்கு இந்து தீவிரவாதிகள் எதிரி என்ற கருத்தையே ஊடகங்களில் பலப்படுத்தும்.
இதனைத்தான் செக்குலரிஸ்டுகள், கம்யூனிஸ்டுகள் போன்றோர் எதிர்பார்க்கின்றனர். அந்த வலையில் வீழ்வது தேவையற்றது.
நிர்வாணமாக வரைவது வேண்டுமானால், எம் எஃப் ஹூசேன் பார்வையில் அவமானப்படுத்துவதாக இருக்கலாம். ஆனால், இந்து சிந்தனையில் நிர்வாணம் அவமானமல்ல.
நாம் நம் பார்வையை பரப்புவதுதான் சரியானதாக இருக்குமே அன்றி, மற்றவர்கள் பார்வையை சுவீகரித்துக்கொள்வதல்ல.
எம் எஃப் ஹூசேன் எழுதட்டும், வரையட்டும். அவரது கலையை காலம் தீர்மானிக்கும். அதனை அரசியலாக்குவது இந்துக்களின் தேவை இல்லை.
ராஜா ரவிவர்மாதான் இந்து தெய்வங்களை உடையுடன் வரைய ஆரம்பித்தார். அவருக்கு முன்பு இடுப்புக்கு மேல் உடையற்ற விக்கிரகங்களே காணலாம். தற்போது திராவிட முன்னேற்ற கழகமும் கோவில் சிலைகளுக்கு அக்ரிலிக் பெயிண்டில், ஊதா சிவப்பு நிறங்களில் ஜட்டி பிரா போட்டுவிடுகிறார்கள். இதெல்லாம் அசிங்கம்.
திமுக திகவே இந்து மதத்தை பற்றி அவமானப்பட்டுக்கொள்ளட்டும். நாம் இந்து பாரம்பரியத்தை பற்றிய அவமானம் கொள்ளவேண்டிய தேவையில்லை.
பெருந்தன்மையுடனேயே மற்றவர்களை அணுகுவோம். அதுவே மற்றவர்கள் தங்கள் பார்வையை மாற்றிக்கொள்ள வைக்கும்.
அதே நேரத்தில் வேண்டுமென்றே செய்யபப்டும் அவமானங்கள் பொய்களை எதிர்த்து குரல் கொடுப்பதும் தொடர்ந்து செய்துகொண்டே இருக்கவேண்டும்.
Indian Govt. Banned ‘Da Vinci Code’ movie because it hurts few peoples (minority) sentiment.
Indians condemned the Dannish cartoonist’s cartoon on mohammed because it hurt few peoples (minority) sentiment.
But the same people support MF Hussain becuase he hurt the majority people’s sentiment.
And Mr.Natarajan, you are opposing the support for MF Hussain..how bad.
You should realize that India is a ‘sickular’ country and to hurt hindu sentiment is our birth right. So please change your views 🙂
What else to write…this has become our fate… god save this country.
Regards,
Satish
ஹுசைன் அவர்கள் தைரியம் இருந்தால் அவரது தாயின் அல்லது அவரது குடும்ப பெண்களை இவ்வாறு வரையவும் .பிற மதத்தினரை மதிப்பவர்கள் நாங்கள் அதனால் உங்கள் குடும்ப உறுப்பினர்களை வரைய கேட்கிறோம்.
//’எம் எஃப் ஹூசேன் எழுதட்டும், வரையட்டும். அவரது கலையை காலம் தீர்மானிக்கும். அதனை அரசியலாக்குவது இந்துக்களின் தேவை இல்லை’.// புராண காலத்தில் வடித்த சிற்பங்களுக்கும், 21ஆம் நூற்றாண்டில் வியாபார நோக்கில் ஹிந்து தெய்வங்களையும், நாம் போற்றும் மதிப்பிற்குரியவர்களையும் அவமானப்படுத்தி வரைந்த ஓவியங்களுக்கும் எவ்வாறு ஒப்பு நோக்க இயலும். இவ்வறான போக்கு நிச்சயம் கண்டிக்கத்தக்கது. இதற்கு மிகக் கடுமையான தண்டனை வழங்கப்பட வேண்டும். //’எம் எஃப் ஹூசேன் பற்றி இப்படி ஓகை நடராஜனும் மற்றவர்களும் எகிறி குதிப்பது தேவையில்லாதது. இது அனாவசியமாக ஒரு ஓவியக்காரரின் கலைக்கு இந்து தீவிரவாதிகள் எதிரி என்ற கருத்தையே ஊடகங்களில் பலப்படுத்தும்’// அபிரகாமிய மதங்களில் புனிதமாக கொள்ளப்படும் எந்த ஒரு மனிதரையோ சம்பவத்தையோ இழிவுபடுத்தி ஹுசேனால் சித்திரம் வரைய முடியுமா? அப்படியே அவர் வரைந்தாலும், அந்த சமுதாயம் கோபம் கொள்ளாமல், அதனைப் பார்த்து ரசிக்குமா? சட்டம் இயற்றும் அரசியல்வாதிகள் சும்மா இருப்பார்களா?
A related analysis
https://www.blogs.ivarta.com/MF-HUSSAIN–Secular-Holy-cow-or-Market-Driven-Peddler/blog-326.htm
MF HUSSAIN:- Secular Holy cow or Market-Driven Peddler?
By: U. Narayana Das
Nov-05-2009
ART IS BIG BUSINESS
The organisers of India Art Summit 2008 decided to exclude MFH’s paintings from the displays for fear of protests by Hindu organisations. Even in the 2009 summit MFH’s paintings were officially excluded. The exhibition was conducted between August 22 & 24 last year at Pragati Maidan in New Delhi.
After this SAHMAT (Safdar Hashmi Memorial Trust) went ahead and conducted its own exhibition of MFH’s paintings. Some Hindu organisations did protest and reproductions of some paintings were reportedly damaged.
The secular brigade was up in arms against the government for not being able to protect an international art exhibition.
For the left-wing (euphemism for communist-backed, anti-Hindu) SAHMAT it is routine to mark its protest against activities of Hindu organisations.
For the organisers of India Art Summit, the stakes are high, for art is big business. Art pieces are high value currency in the world of billionaires. Art, art valuations, restoration of antique art pieces, forgeries, espionage and intrigues – all comprise a multi-billion dollar industry.
According to Sunil Gautam, the managing director of Hammer MS & L, which organises the India Art Summit, the Indian art market was worth Rs 1,500 crore in 2008 and growing at a whopping 35% every year. Phillip Hoffmen, who owns sixteen art funds across the world was reported to have said that twenty billionaires were prowling the world art markets with deep pockets and willing to splash $ 100 million (Rs 450 crore) each.
The narrative is not as simple or innocent as it seems. A possible disruption of high commerce might have forced the organisers of the art summit to exclude MFH’s paintings. Could the same market forces be driving the media frenzy in the subject?
MEDIA DEBATES
There have been “debates” in Indian news channels on the eve of M. F. Hussain’s ninety-fourth birth day and after news about Indian government’s efforts to bring back M. F. Hussain from a self-imposed exile in Dubai was reported. Ostensibly the debates were to discuss about freedom of expression, government’s inactivity to intervene to protect the organisers in holding the India Art Summit and MFH’s court cases.
That the media debates were purely one-sided needs no mention. Chandan Mitra on NDTV and Praful Goradia on Times Now, presumably invited to voice the Hindu view point were not allowed to get in a word edgewise. They were there merely for form.
Akhil Sibal, M. F. Hussain’s high profile lawyer had the run of the debates on two channels. Looking suitably modest for a victor in two courts and a heart bleeding for the cause of freedom of expression, he wallowed with pity for a civil society that has not been standing up for freedom of expression – for his client.
Poornima Sethi, who represented one of the petitioners in the Delhi High Court, or Vinayak Dixit, Nishant Katneshwarkar, Sunil Kumar Verma advocates who argued the case in the Supreme Court were conspicuous by their absence! If they were invited, their presence or participation – if indeed they were allowed to participate – would have complicated the debate/s.
In another debate, Seshadri Chari was roundly snubbed by Anjolie Ela Menon who refused to even consider his view point. A while ago, Menon announced her secular credentials, when in a Letter to the Editor of Outlook – obviously celebrities too write letters to the editors – she took umbrage against the former CEC, Gopalaswamy for wearing the “thirunamam” on his forehead, but that is another matter. For her, Hussain was doing along fine in Dubai enjoying himself with fast cars, chaperoned by fast girls (the channel showed a clipping) and is not very keen to come back.
A pearl of wisdom she dropped for the benefit of viewers was that Hindu gods and goddesses were never clothed till Raja Ravi Varma came along and clothed them! All those descriptions in scriptures, of gods and goddesses wearing silken robes and ornaments studded with precious stones were made up by the twenty-first century “Internet Hindutva brigade” the new foil for the “Sangh Parivar” in the lexicon of left-liberal intelligentsia!
The debates on the issue, in general, were replete with half-truths and untruths freely bandied about and to use Richard Nixon’s famous quote, fairly economised with the truth!
FREQUENTLY RAISED ISSUES
I: The paintings are not viewed by many. In fact they are for the delectation of a minuscule minority who have a taste for them. Why should the majority object to them?
Fact: The test of minuscule-minority consumption could equally be applied to recreational drugs. Should we legalise them?
I: There are erotic sculptures in Hindu temples. Why should people object to erotic art?
Fact: Only a handful of temples out of the millions that exist in the country contain erotic art. The Hindus do not worship these sculptures but they do Durga, Saraswathi and Sita, the subjects of Hussain’s nude paintings. The antecedents of erotic bas-reliefs in temple architecture are social and not religious.
I: A group of eminent persons nominated MFH for an award of the Bharat Ratna.
Fact: They seem to have done this more to express their solidarity with MFH under attack from the aggrieved Hindus than with any serious intent.
Would they – or other champions of freedom of expression like SAHMAT – be willing to nominate Dan Brown or Tasleema Nasrin for a Sahitya Akademy award or the Danish cartoonist for a similar honour?
For the record, this article does not support either the American novelist or the Bangladeshi writer or the Danish cartoonist inasmuch as they hurt the religious sentiments of Christians or Muslims.
I: MFH has not painted any Hindu gods or goddess – in the nude – in the last thirty or forty years. The current imbroglio is because of purely political reasons and nothing else.
Fact: The information super highway, popularly known as the internet is less than fifteen years old, at least in India. MFH’s paintings were displayed on his website, https://www.mfhussain.com/, which is currently not accessible, presumably because it has been withdrawn. Quite a few who are aghast at MFH’s paintings were able to reproduce them on other websites, to show how offensive they were.
If one were to pose a hypothetical question, if someone committed a heinous crime thirty or forty years ago which has come to light only now, should he be exonerated on the score of the crime’s antiquity?
Fact: MFH did a painting for Deccan Chronicle which the paper published on March 8, 2009 on the occasion of the International Women’s Day. The painting was entitled “Shakti”. In order to remove any doubt that the woman in the painting was of an urban professional by name Shakti – but of the goddess Shakti – the woman was shown standing astride a tiger. However, this time Hussain deigned to clothe the goddess – in a tee-shirt, jeans and shoes, probably as a concession to the Internet Hindutva brigade!
I: MFH considers nudity as the purest form of expression.
Fact: Does it mean MFH does not find purity anywhere else except in Hindu gods and goddesses.
I: The Supreme Court of India heard and dismissed criminal cases against MFH. As the SC is the court of last resort in India everyone should respect its judgement and let the matter rest.
Fact: The SC has pronounced its judgement in an appeal against a Delhi High Court judgement. The DHC judgement pertains to several criminal cases transferred to it by the SC and not against MFH’s paintings in general (see below).
According to the SC record (accessible from the internet), the apex court “Heard” and “dismissed” the Special Leave to Appeal (Crl) No(s).6287/2008 on September 8, 2008.
Anything else reported in the media is an obiter dictum, (dicta in plural), an opinion voiced by a judge that has only incidental bearing on the case in question and is therefore not binding.
The following observations of the CJI were obiter dicta: “There are so many such subjects, photographs and publications. Will you file cases against all of them?” and “It (Husain’s work) is art. If you don’t want to see it, then don’t see it. There are so many such art forms in the (Hindu) temple structures.” The secular media latched on to these obiter dicta and widely publicised them.
[The DHC judgement, while summing up the status of obscenity laws in various countries explains Section 292 of the Indian Penal Code (1860) and lists certain exceptions to its applicability. One of these relates to “any representation sculptured, engraved, painted or otherwise represented on or in – (i) any ancient monument within the meaning of the Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains Act,1958 (24 of 58), or (ii) any temple, or any car used for the conveyance of idols, or kept or used for any religious purpose.”]
If a statute contains certain exceptions, does it not follow that the exceptions could not be or should not be used as precedents in defence of alleged violations of the selfsame law? Were not these very same erotic representations in engraved sculptures in ancient monuments, archaeological sites and remains – which are listed as exceptions in the statute – used as the principal alibi for defending the nude paintings of gods and goddesses? The supreme irony of the situation seems to have been lost on all stakeholders in the dispute!
Another instance of obiter dictum is Justice Markandeya Katju;s observation, “Talibanisation of the country cannot be permitted” in the recent case of Md. Salim a class X student vs. Nirmala Convent School (in Madhya Pradesh’s Vidisha district). Md. Salim was rusticated by the school for refusing to remove his beard. He approached the HC and then the SC both of which dismissed his case. On a revision petition, the judge apologised for his obiter dictum and excused himself from the case. The revision petition was heard by another bench which ruled in Md. Salim’s favour.
I: The Delhi High Court exonerated MFH of all culpability in all the criminal cases filed against him.
I: While dismissing the criminal cases, Justice Sanjay Kishan Kaul of the DHC observed, “A painter at 90 deserves to be in his home painting his canvass!”
Fact: On a petition by MFH the SC transferred cases in various courts (Pandharpur, Maharashtra; Rajkot, Gujarat; Indore and Bhopal, Madhya Pradesh) to the DHC to be heard together.
Many complainants of the original cases were not able to appear before the DHC. This is probably because the complainants in remote locations can not afford to engage high profile lawyers who charge by the clock to fight cases in far away Delhi.
For the wealthy MFH there were no such constraints and he was able to engage a battery of the best lawyers in Delhi.
Fact: The secular media picked up the last sentence of the 130-paragraph, 29-page judgement and went to town with it, as if the rest did not matter. The following observations of the Honourable Justice were airbrushed:
“In my considered view, the alleged past misconduct of the petitioner cannot have any bearing on the present case because there has been nothing which has come on record to prove the converse.
“It is made clear that the paintings depicting Hindu Gods / Goddesses in nude by the petitioner do not form a subject matter of the present case and as such the learned counsels have been unable to bring to the notice of this court any cases/complaints pending or decided in this regard to go against the petitioner.
“The persons who may feel aggrieved by those set of paintings have an appropriate remedy in law to get their rights redressed.
“Hence, commenting on those paintings would be prejudging the said paintings and passing a verdict on the same thus prejudicing the rights of the accused/petitioner.” (Para 103)
I: On what grounds could the DHC judgement be faulted or termed flawed?
Fact: The following sources the learned judge used as reference points for drafting the judgement are indicative of a certain ideological perspective.
1. Excerpted from Hindutva: Exploring the Idea of Hindu Nationalism, Jyotirmaya Sharma, Penguin Books India, Viking, accessible from: https://www.hinduonnet.com/lr/2003/12/07/stories/2003120700100100.htm.
2. Love and Lust – An anthology of Erotic Literature from Ancient and Medieval India; Pavan K. Verma Sandhya Mulchandani; Harper Collins Publishers. 2004.
3. Prudes take charge in India, The Independent (London), Jun 7, 1998; Peter Popham accessible from:
https://findarticles.com/p/articles/mi_qn4158/is_19980607pnum=2andopg=n14161393.
The Hindu of Madras and The Independent of London are known to be staunchly left-leaning. In many instances, The Hindu refused to entertain alternative view points even in its Letters to the Editor columns. As for Pavan K. Verma, it is a well known fact that in India it is difficult for any except the left-leaning authors to be published.
Fact: Seventeen of the twenty sources cited by the learned judge are from internet sources. Therefore the omission of the following pertaining to a case which is an exact parallel to the instant case was surprising:
1. Freedom of religion and other beliefs. (1994). Otto-Preminger-Institut v. Austria, (13470/87) [1994] ECHR 26 (20 September 1994). Accessible from: https://www.hrcr.org/safrica/religion/Otto.html
2. Otto Preminger Institute V Austria. (1994). Otto Preminger Institute v. Austria. ARTICLES: 10; 26. Accessible from: https://www.mediator.online.bg/eng/ottopr_e.htm
Fact: The DHC judgement seems to have largely relied on the following internet source
Freedom of Art under seige In India. Pallabi Ghosal, accessible from: https://www.legalserviceindia.com/articles/re_ind.htm.
The typo in “siege” is as in the website. The article was written by Pallabi Ghosal – 4th year NLIU, Bhopal, presumably a fourth year law student of NLIU, Bhopal at the time. The quote from Pablo Picasso, the references to Shiva Linga as Prakruti and Purusha, erotic representations in temple architecture, and some of the cases cited in the judgement – are from this article.
Fact: The DHC judgement explains at length Article 19 of the Constitution of India which provides for freedom of expression. Clause (2) of the article “allows the State to impose restriction on the exercise of this freedom in the interest of public decency and morality.”
The judgment comments on this: “A bare reading of the above shows that obscenity which is offensive to public decency and morality is outside the purview of the protection of free speech and expression, because the Article dealing with the right itself excludes it.” (Para 46 & 47)
“Obscenity without a preponderating social purpose or profit cannot have the Constitutional protection of free speech or expression. Obscenity is treating with sex in a manner appealing to the carnal side of human nature or having that tendency. Such a treating with sex is offensive to modesty and decency.” (Para 67)
It is difficult to reconcile these observations with the conclusion of the judgement. For instance, how could one conclude that the paintings in question do not offend public decency and morality; they achieve the preponderating social purpose or profit and do not appeal to the carnal side of human nature or having that tendency?
And why was the following plea of the respondents brushed aside? “The valuable and cherished right of freedom of expression and speech may at times have to be subjected to reasonable subordination to social interests, needs and necessities to preserve the very core of democratic life preservation of public order and rule of law” (Para 83)
EPILOGUE
In August 2009, Yale University Press in the US published a scholarly work entitled, “The Cartoons that Shook the World” by Professor Jytte Klausen. In spite of protests from Yale alumni and the American Association of University Professors, the publishers of the book felt obliged to expunge reproductions of the cartoons along with all other images of Prophet Muhammad.
Nearer home, the Indian government did its best to scuttle the production of the movie, “Indian Summer” based on the historical work, “Indian Summer: The Secret History of the End of an Empire”. This was because the portrayal of the well documented Nehru-Edwina romance would hurt the personal sentiments of one family.
In the case of YUP, it was pragmatism that drove it to expunge objectionable material. In the case of the Indian government it was sycophancy that drove it to placate to the ego-centrism of a family.
Should not the sentiments of a billion Hindus count in the debate on freedom of expression? The debate in general does not seem to have addressed some fundamental questions:
. Is artistic freedom absolute? Or, are there no limitations to artistic freedom?
. Could a painter “express his adoration for the highest form of purity” by “painting” a living being – a celebrity for instance?
. Or, does an artist’s “expression for the highest form of purity” applies only to Hindu gods and goddesses?
. What about the freedom of expression of those who are offended by MFH’s paintings?
. Do they or do they not have the freedom to practice their religion with dignity?
Further Reading:
Obiter Dicta on Artistic Freedom & Social Responsibility, accessible from:
https://voxindica.blogspot.com/2007/06/artistic-freedom-social-responsibility.html
Deccan Chronicle Apologises – Hussain Doesn”t! accessible from:
https://voxindica.blogspot.com/2009/04/oscar-awards-ceremony-this-year-was.html
https://www.blogs.ivarta.com/MF-HUSSAIN–Secular-Holy-cow-or-Market-Driven-Peddler/blog-326.htm
MF HUSSAIN:- Secular Holy cow or Market-Driven Peddler?
By: U. Narayana Das
Nov-05-2009
ART IS BIG BUSINESS
The organisers of India Art Summit 2008 decided to exclude MFH’s paintings from the displays for fear of protests by Hindu organisations. Even in the 2009 summit MFH’s paintings were officially excluded. The exhibition was conducted between August 22 & 24 last year at Pragati Maidan in New Delhi.
After this SAHMAT (Safdar Hashmi Memorial Trust) went ahead and conducted its own exhibition of MFH’s paintings. Some Hindu organisations did protest and reproductions of some paintings were reportedly damaged.
The secular brigade was up in arms against the government for not being able to protect an international art exhibition.
For the left-wing (euphemism for communist-backed, anti-Hindu) SAHMAT it is routine to mark its protest against activities of Hindu organisations.
For the organisers of India Art Summit, the stakes are high, for art is big business. Art pieces are high value currency in the world of billionaires. Art, art valuations, restoration of antique art pieces, forgeries, espionage and intrigues – all comprise a multi-billion dollar industry.
According to Sunil Gautam, the managing director of Hammer MS & L, which organises the India Art Summit, the Indian art market was worth Rs 1,500 crore in 2008 and growing at a whopping 35% every year. Phillip Hoffmen, who owns sixteen art funds across the world was reported to have said that twenty billionaires were prowling the world art markets with deep pockets and willing to splash $ 100 million (Rs 450 crore) each.
The narrative is not as simple or innocent as it seems. A possible disruption of high commerce might have forced the organisers of the art summit to exclude MFH’s paintings. Could the same market forces be driving the media frenzy in the subject?
MEDIA DEBATES
There have been “debates” in Indian news channels on the eve of M. F. Hussain’s ninety-fourth birth day and after news about Indian government’s efforts to bring back M. F. Hussain from a self-imposed exile in Dubai was reported. Ostensibly the debates were to discuss about freedom of expression, government’s inactivity to intervene to protect the organisers in holding the India Art Summit and MFH’s court cases.
That the media debates were purely one-sided needs no mention. Chandan Mitra on NDTV and Praful Goradia on Times Now, presumably invited to voice the Hindu view point were not allowed to get in a word edgewise. They were there merely for form.
Akhil Sibal, M. F. Hussain’s high profile lawyer had the run of the debates on two channels. Looking suitably modest for a victor in two courts and a heart bleeding for the cause of freedom of expression, he wallowed with pity for a civil society that has not been standing up for freedom of expression – for his client.
Poornima Sethi, who represented one of the petitioners in the Delhi High Court, or Vinayak Dixit, Nishant Katneshwarkar, Sunil Kumar Verma advocates who argued the case in the Supreme Court were conspicuous by their absence! If they were invited, their presence or participation – if indeed they were allowed to participate – would have complicated the debate/s.
In another debate, Seshadri Chari was roundly snubbed by Anjolie Ela Menon who refused to even consider his view point. A while ago, Menon announced her secular credentials, when in a Letter to the Editor of Outlook – obviously celebrities too write letters to the editors – she took umbrage against the former CEC, Gopalaswamy for wearing the “thirunamam” on his forehead, but that is another matter. For her, Hussain was doing along fine in Dubai enjoying himself with fast cars, chaperoned by fast girls (the channel showed a clipping) and is not very keen to come back.
A pearl of wisdom she dropped for the benefit of viewers was that Hindu gods and goddesses were never clothed till Raja Ravi Varma came along and clothed them! All those descriptions in scriptures, of gods and goddesses wearing silken robes and ornaments studded with precious stones were made up by the twenty-first century “Internet Hindutva brigade” the new foil for the “Sangh Parivar” in the lexicon of left-liberal intelligentsia!
The debates on the issue, in general, were replete with half-truths and untruths freely bandied about and to use Richard Nixon’s famous quote, fairly economised with the truth!
FREQUENTLY RAISED ISSUES
I: The paintings are not viewed by many. In fact they are for the delectation of a minuscule minority who have a taste for them. Why should the majority object to them?
Fact: The test of minuscule-minority consumption could equally be applied to recreational drugs. Should we legalise them?
I: There are erotic sculptures in Hindu temples. Why should people object to erotic art?
Fact: Only a handful of temples out of the millions that exist in the country contain erotic art. The Hindus do not worship these sculptures but they do Durga, Saraswathi and Sita, the subjects of Hussain’s nude paintings. The antecedents of erotic bas-reliefs in temple architecture are social and not religious.
I: A group of eminent persons nominated MFH for an award of the Bharat Ratna.
Fact: They seem to have done this more to express their solidarity with MFH under attack from the aggrieved Hindus than with any serious intent.
Would they – or other champions of freedom of expression like SAHMAT – be willing to nominate Dan Brown or Tasleema Nasrin for a Sahitya Akademy award or the Danish cartoonist for a similar honour?
For the record, this article does not support either the American novelist or the Bangladeshi writer or the Danish cartoonist inasmuch as they hurt the religious sentiments of Christians or Muslims.
I: MFH has not painted any Hindu gods or goddess – in the nude – in the last thirty or forty years. The current imbroglio is because of purely political reasons and nothing else.
Fact: The information super highway, popularly known as the internet is less than fifteen years old, at least in India. MFH’s paintings were displayed on his website, https://www.mfhussain.com/, which is currently not accessible, presumably because it has been withdrawn. Quite a few who are aghast at MFH’s paintings were able to reproduce them on other websites, to show how offensive they were.
If one were to pose a hypothetical question, if someone committed a heinous crime thirty or forty years ago which has come to light only now, should he be exonerated on the score of the crime’s antiquity?
Fact: MFH did a painting for Deccan Chronicle which the paper published on March 8, 2009 on the occasion of the International Women’s Day. The painting was entitled “Shakti”. In order to remove any doubt that the woman in the painting was of an urban professional by name Shakti – but of the goddess Shakti – the woman was shown standing astride a tiger. However, this time Hussain deigned to clothe the goddess – in a tee-shirt, jeans and shoes, probably as a concession to the Internet Hindutva brigade!
I: MFH considers nudity as the purest form of expression.
Fact: Does it mean MFH does not find purity anywhere else except in Hindu gods and goddesses.
I: The Supreme Court of India heard and dismissed criminal cases against MFH. As the SC is the court of last resort in India everyone should respect its judgement and let the matter rest.
Fact: The SC has pronounced its judgement in an appeal against a Delhi High Court judgement. The DHC judgement pertains to several criminal cases transferred to it by the SC and not against MFH’s paintings in general (see below).
According to the SC record (accessible from the internet), the apex court “Heard” and “dismissed” the Special Leave to Appeal (Crl) No(s).6287/2008 on September 8, 2008.
Anything else reported in the media is an obiter dictum, (dicta in plural), an opinion voiced by a judge that has only incidental bearing on the case in question and is therefore not binding.
The following observations of the CJI were obiter dicta: “There are so many such subjects, photographs and publications. Will you file cases against all of them?” and “It (Husain’s work) is art. If you don’t want to see it, then don’t see it. There are so many such art forms in the (Hindu) temple structures.” The secular media latched on to these obiter dicta and widely publicised them.
[The DHC judgement, while summing up the status of obscenity laws in various countries explains Section 292 of the Indian Penal Code (1860) and lists certain exceptions to its applicability. One of these relates to “any representation sculptured, engraved, painted or otherwise represented on or in – (i) any ancient monument within the meaning of the Ancient Monuments and Archaeological Sites and Remains Act,1958 (24 of 58), or (ii) any temple, or any car used for the conveyance of idols, or kept or used for any religious purpose.”]
If a statute contains certain exceptions, does it not follow that the exceptions could not be or should not be used as precedents in defence of alleged violations of the selfsame law? Were not these very same erotic representations in engraved sculptures in ancient monuments, archaeological sites and remains – which are listed as exceptions in the statute – used as the principal alibi for defending the nude paintings of gods and goddesses? The supreme irony of the situation seems to have been lost on all stakeholders in the dispute!
Another instance of obiter dictum is Justice Markandeya Katju;s observation, “Talibanisation of the country cannot be permitted” in the recent case of Md. Salim a class X student vs. Nirmala Convent School (in Madhya Pradesh’s Vidisha district). Md. Salim was rusticated by the school for refusing to remove his beard. He approached the HC and then the SC both of which dismissed his case. On a revision petition, the judge apologised for his obiter dictum and excused himself from the case. The revision petition was heard by another bench which ruled in Md. Salim’s favour.
I: The Delhi High Court exonerated MFH of all culpability in all the criminal cases filed against him.
I: While dismissing the criminal cases, Justice Sanjay Kishan Kaul of the DHC observed, “A painter at 90 deserves to be in his home painting his canvass!”
Fact: On a petition by MFH the SC transferred cases in various courts (Pandharpur, Maharashtra; Rajkot, Gujarat; Indore and Bhopal, Madhya Pradesh) to the DHC to be heard together.
Many complainants of the original cases were not able to appear before the DHC. This is probably because the complainants in remote locations can not afford to engage high profile lawyers who charge by the clock to fight cases in far away Delhi.
For the wealthy MFH there were no such constraints and he was able to engage a battery of the best lawyers in Delhi.
Fact: The secular media picked up the last sentence of the 130-paragraph, 29-page judgement and went to town with it, as if the rest did not matter. The following observations of the Honourable Justice were airbrushed:
“In my considered view, the alleged past misconduct of the petitioner cannot have any bearing on the present case because there has been nothing which has come on record to prove the converse.
“It is made clear that the paintings depicting Hindu Gods / Goddesses in nude by the petitioner do not form a subject matter of the present case and as such the learned counsels have been unable to bring to the notice of this court any cases/complaints pending or decided in this regard to go against the petitioner.
“The persons who may feel aggrieved by those set of paintings have an appropriate remedy in law to get their rights redressed.
“Hence, commenting on those paintings would be prejudging the said paintings and passing a verdict on the same thus prejudicing the rights of the accused/petitioner.” (Para 103)
I: On what grounds could the DHC judgement be faulted or termed flawed?
Fact: The following sources the learned judge used as reference points for drafting the judgement are indicative of a certain ideological perspective.
1. Excerpted from Hindutva: Exploring the Idea of Hindu Nationalism, Jyotirmaya Sharma, Penguin Books India, Viking, accessible from: https://www.hinduonnet.com/lr/2003/12/07/stories/2003120700100100.htm.
2. Love and Lust – An anthology of Erotic Literature from Ancient and Medieval India; Pavan K. Verma Sandhya Mulchandani; Harper Collins Publishers. 2004.
3. Prudes take charge in India, The Independent (London), Jun 7, 1998; Peter Popham accessible from:
https://findarticles.com/p/articles/mi_qn4158/is_19980607pnum=2andopg=n14161393.
The Hindu of Madras and The Independent of London are known to be staunchly left-leaning. In many instances, The Hindu refused to entertain alternative view points even in its Letters to the Editor columns. As for Pavan K. Verma, it is a well known fact that in India it is difficult for any except the left-leaning authors to be published.
Fact: Seventeen of the twenty sources cited by the learned judge are from internet sources. Therefore the omission of the following pertaining to a case which is an exact parallel to the instant case was surprising:
1. Freedom of religion and other beliefs. (1994). Otto-Preminger-Institut v. Austria, (13470/87) [1994] ECHR 26 (20 September 1994). Accessible from: https://www.hrcr.org/safrica/religion/Otto.html
2. Otto Preminger Institute V Austria. (1994). Otto Preminger Institute v. Austria. ARTICLES: 10; 26. Accessible from: https://www.mediator.online.bg/eng/ottopr_e.htm
Fact: The DHC judgement seems to have largely relied on the following internet source
Freedom of Art under seige In India. Pallabi Ghosal, accessible from: https://www.legalserviceindia.com/articles/re_ind.htm.
The typo in “siege” is as in the website. The article was written by Pallabi Ghosal – 4th year NLIU, Bhopal, presumably a fourth year law student of NLIU, Bhopal at the time. The quote from Pablo Picasso, the references to Shiva Linga as Prakruti and Purusha, erotic representations in temple architecture, and some of the cases cited in the judgement – are from this article.
Fact: The DHC judgement explains at length Article 19 of the Constitution of India which provides for freedom of expression. Clause (2) of the article “allows the State to impose restriction on the exercise of this freedom in the interest of public decency and morality.”
The judgment comments on this: “A bare reading of the above shows that obscenity which is offensive to public decency and morality is outside the purview of the protection of free speech and expression, because the Article dealing with the right itself excludes it.” (Para 46 & 47)
“Obscenity without a preponderating social purpose or profit cannot have the Constitutional protection of free speech or expression. Obscenity is treating with sex in a manner appealing to the carnal side of human nature or having that tendency. Such a treating with sex is offensive to modesty and decency.” (Para 67)
It is difficult to reconcile these observations with the conclusion of the judgement. For instance, how could one conclude that the paintings in question do not offend public decency and morality; they achieve the preponderating social purpose or profit and do not appeal to the carnal side of human nature or having that tendency?
And why was the following plea of the respondents brushed aside? “The valuable and cherished right of freedom of expression and speech may at times have to be subjected to reasonable subordination to social interests, needs and necessities to preserve the very core of democratic life preservation of public order and rule of law” (Para 83)
EPILOGUE
In August 2009, Yale University Press in the US published a scholarly work entitled, “The Cartoons that Shook the World” by Professor Jytte Klausen. In spite of protests from Yale alumni and the American Association of University Professors, the publishers of the book felt obliged to expunge reproductions of the cartoons along with all other images of Prophet Muhammad.
Nearer home, the Indian government did its best to scuttle the production of the movie, “Indian Summer” based on the historical work, “Indian Summer: The Secret History of the End of an Empire”. This was because the portrayal of the well documented Nehru-Edwina romance would hurt the personal sentiments of one family.
In the case of YUP, it was pragmatism that drove it to expunge objectionable material. In the case of the Indian government it was sycophancy that drove it to placate to the ego-centrism of a family.
Should not the sentiments of a billion Hindus count in the debate on freedom of expression? The debate in general does not seem to have addressed some fundamental questions:
. Is artistic freedom absolute? Or, are there no limitations to artistic freedom?
. Could a painter “express his adoration for the highest form of purity” by “painting” a living being – a celebrity for instance?
. Or, does an artist’s “expression for the highest form of purity” applies only to Hindu gods and goddesses?
. What about the freedom of expression of those who are offended by MFH’s paintings?
. Do they or do they not have the freedom to practice their religion with dignity?
Further Reading:
Obiter Dicta on Artistic Freedom & Social Responsibility, accessible from:
https://voxindica.blogspot.com/2007/06/artistic-freedom-social-responsibility.html
Deccan Chronicle Apologises – Hussain Doesn”t! accessible from:
https://voxindica.blogspot.com/2009/04/oscar-awards-ceremony-this-year-was.html
https://www.blogs.ivarta.com/MF-HUSSAIN–Secular-Holy-cow-or-Market-Driven-
ஆர் வி
ஹுசைனை யாரும் நாடு கடத்தவில்லை. இந்திய அரசாங்கம் மட்டுமே யாரையும் நாடு கடத்த முடியும். நீங்கள் சொல்வது ஏதோ புதிதாக இருக்கிறது. எப்பொழுது இந்திய அரசு அவரை நாடு கடத்தினார்கள் என்பதைச் சொல்ல முடியுமா? அவர் ஒரு முஸ்லீம் என்பதினால் அவரை இந்தியர்கள் எல்லோரும் சித்ரவதை செய்வது போல ஒரு இமேஜ் உலகம் முழுவதும் பில்டப் செய்கிறார்கள். நிச்சயமாக அவர் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் வரலாம். அவர் மீது சில வழக்குகள் உள்ளன. அவர் ஓவியங்கள் சில சிவசேனைத் தொண்டர்களால் தாக்கப் பட்டன. தஸ்லீமா நஸ்ரீன் மீதான தாக்குதலை ஒப்பிடும் பொழுது அவருக்கு இந்தியாவில் எதுவுமே நடக்கவில்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். ஒரு டாவின்ஸி கோடையும், ஒரு லஜ்ஜாவையும் தடை செய்ய இந்திய அரசு ஒரு நொடி கூட சிந்திக்கவில்லை. டேனிஷ்கார்ட்டூனை கண்டிக்கத் தயங்காத இந்திய அரசு ஹூசேனுக்கு சிவப்புக் கம்பளம் விரித்து வரவேற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. காரணம் அவரை இந்து கட்சிகள் துன்புறுத்துவது போலவும் காங்கிரஸ் மட்டுமே அவரையும் அவரது கலைச் சுதந்திரத்தையும் காப்பது போலவும் காட்டிக் கொண்டு ஓட்டுப் பொறுக்கலாம் என்ற ஒரே எண்ணம் தான். உங்களைப் போல விபரம் அறிந்தவர்கள் கூட அவரை தேஷப் பிரஷ்டம் செய்து விட்டதாக நம்பி எழுதுகிறீர்கள். இதுவே அவர்கள் வெற்றி.
அன்புடன்
ச.திருமலை
ஜெயமோகன் ஹீசைன் மீது மிகுந்த நம்பிக்கை வைக்கிறார். அவர் வைக்கும் நம்பிக்கைக்கு அருகதையுடைய நபர்தானா ஹூசைன் என்பதே இங்கு கேள்வி. எத்தனையோ முஸ்லீம் இசைக் கலைஞர்கள் இந்து மதத்தின் மேலும் கடவுள்கள் மேலும் நம்பிக்கை வைத்து கோவில்களிலும் பிற இடங்களிலும் இசைப் பணி ஆற்றி வருகிறார்கள். இந்தியாவின் இசைக் கலைஞர்கள் அனைவருமே மதமாச்சரியம் இன்றி எங்கும் நிறைந்திருக்கும் ஈசனுக்கு தங்கள் இசையை அர்ப்பணித்தவர்களே. ஷெனாய் மேதை பிஸ்மில்லா கானைச் சந்திக்க அவரது அமெரிக்க ரசிகர்கள் வந்திருந்தார்கள். காசியில் நிலவும் சுத்தமற்ற சூழ்நிலையைப் பார்த்து அதிர்ச்சி அடைந்த அமெரிக்கர்கள் இந்த இடத்திலா நாங்கள் பெரிதும் மதிக்கும் எங்கள் மாஸ்டரோ வசிப்பது? உடனே எங்களுடன் கிளம்பி வாருங்கள், அமெரிக்காவில் உங்களுக்குக் குடியுரிமை, வசதியான வீடு, அமைதியான வாசிப்புச் சூழல் அமைத்துத் தருகிறோம் என்றார்கள். பிஸ்மில்லா கான் அவர்களோ உங்கள் அன்பு என்னை உருக்கி விட்டது. உங்கள் அன்பிற்கு நான் கட்டுப் படுகிறேன். ஆனால் எனக்காக நான் அமெரிக்கா வந்து தங்குவதற்காக இரண்டு உதவிகள் செய்ய வேண்டும்: இங்கிருக்கும் புனித கங்கையை அங்கு இடம் மாற்றம் செய்ய வேண்டும், அதை விட முக்கியம் நான் அன்றாடம் அதிகாலை என் இசையால் வணங்கும் என் அப்பன் காசி விஸ்வநாதனையும், காசி விஸ்வநாதர் கோவிலையும் அங்கு இடம் பெயர்க்க வேண்டும், அப்படி முடிந்தால் நான் வருகிறேன் என்றார்.
ஸ்ரீரெங்கநாதருக்கு ஷேக் சின்ன மொளலானா சாகேப் ஒரு தாசர். தன் இறுதி மூச்சையே ஸ்ரீரெங்கநாதர காலடியில் ஸ்ரீரெங்கத்தில்தான் விட்டார். அந்த உன்னதமான கலைஞர்கள் போலவே இந்த ஹூசைனும் இந்து மதத்தில் நம்பிக்கை இருக்கிறது என்று எங்காவது சொல்லியிருக்கிறாரா? அப்படி சொல்லி நம்பிக்கை வைத்தபின், அந்த தாந்தீரீகங்களில் எல்லாம் தனக்கு நம்பிக்கையும் ஞானமும் இருக்கிறது என்பதை ஊரறிய நிரூபித்த பின்னால் தாந்த்ரீக முறைப்படி இவர் படம் வரைந்திருக்கிறார் என்று சொன்னால் யாரும் அவரைக் கேள்வி எழுப்பப் போவதில்லை. மலினமான வியாபரத்திற்காகவும், கேலிப் பொருளாக்கும் எண்ணத்துடனும் வரைந்ததினால்தான் இன்று அவர் கண்டிக்கப் படுகிறார். ஜெயமோகன் அவரை நல்ல எண்ணத்தில் அணுகுகிறார். ஆனால் அந்த நல்ல எண்ணத்திற்கு ஹுசைன் தகுதியுள்ளவர்தானா?
எமர்ஜென்சியின் பொழுது சோ ராமசாமி அப்பொழுது இருந்த ஊழல் அரசான தி மு க அரசையும், கருணாநிதியையும் விமர்சிக்க மறுத்து விட்டார். அதற்கு சோ சொன்ன காரணம்: “எப்பொழுது மத்திய அரசின் ஊழலை விமர்சிக்கும் உரிமை எனக்கு மறுக்கப் படுகிறதோ எப்பொழுது இந்திரா காங்கிரசின் அராஜகங்களை விமர்சிக்கும் உரிமை எனக்கு மறுக்கப் படுகிறதோ அப்பொழுது நான் மாநில அரசின் அராஜகங்களையும் மட்டும் விமர்சிக்க அனுமதித்தால் அதை நான் விமர்சிக்க மாட்டேன். அது தவறு.” அதற்குப் பெயர்தான் கண்ணியம். ஆக எப்பொழுது என் தாய் மதத்தில் உருவங்கள் வரைவது தடை செய்யப் பட்டிருக்கிறதோ எப்பொழுது என் தாய் மதத்திலேயே கலைச் சுதந்திரம் தடை செய்யப் பட்டிருக்கிறதோ அப்பொழுது எனக்கு பிற மதங்களைச் சார்ந்தவர்களின் நம்பிக்கையையும் மீற மாட்டேன் என்று ஹூசைன் சொல்லியிருந்திருப்பாரேயானால் அவர் ஒரு கண்ணியவான் என்று ஒத்துக் கொள்ளலாம். என் தாய் மதம் மட்டும் இன்றி கிறிஸ்துவ மதக் கடவுள்களையும் அப்படி நான் வரைய மாட்டேன் ஆனால் இந்துக் கடவுள்களை மட்டும் தேர்ந்தெடுத்து வரைவேன் என்று அவர் பிடிவாதமாக இருந்ததினால்தான் அவரது நோக்கம் சந்தேகத்துக்குள்ளாகிறது. ஹீசைனின் உள்நோக்கத்திற்காகவே அவரை நான் கண்டிக்கிறேன். மேலும் இன்று இந்துக்கள் அனைவருக்கும் தங்கள் கடவுள்கள் மேல் ஒரு உருவகம் இருக்கிறது. சீதையை லஷ்மியின் வடிவமாகத்தான் வணங்குகிறார்கள். அப்படிப் பட்ட சீதை அனுமன் வாலில் சுய இன்பம் செய்வது மாதிரி ஒருவன் ஓவியம் வரைகிறான் என்றால் அது எந்தத் தத்துவத்தின் அடிப்படையில் வரைகிறான் என்பதையும் அந்தத் தத்துவத்தில் அவனுக்கு நம்பிக்கை இருக்கிறதா இல்லையா என்பதையும் அந்த ஓவியன் விளக்க வேண்டும். அப்படி தாந்தீரீக மரபில் நம்பிக்கையுள்ளவர்கள் கூட இப்படி ஒரு ஓவியத்தை விற்பனைக்காக வரைவார்களா? பொது இடத்தில் வரைவார்களா என்பதையும் நாம் நோக்க வேண்டும். அப்படி அந்தத் தாந்த்ரீக மரபில் நம்பிக்கையுள்ளவர்களே கூட பொதுவில் வைக்க விரும்பாத ஒரு ஓவியத்தை ஹீசைன் காட்சிக்கு வந்து வியாபாரப் பொருளாக்கியதினால்தான் கண்டிக்கப் படுகிறார்.
மொத்ததில் கலைச் சுதந்திரம் என்பது ஹூசைனுக்கு மட்டும் இருக்க வேண்டும், தஸ்லீமாவுக்கும், டான் ப்ரவுனுக்கும் கிடையாது என்று சொல்வதுதான் இந்தியாவின் கலைச் சுதந்திரமாக இருக்கிறது. ஹூசைன் இந்து மதத்திற்கு மாறிய பின்னர் இதைச் செய்திருந்தால் அதை வேறு விதமாக எடுத்துக் கொண்டிருந்திருப்பார்கள். கலைச் சுதந்திரமாகவே இருந்தாலும் கூட யார் எந்த நிலையில் எந்த நம்பிக்கைத் தளத்தில் இருந்து செய்கிறார்கள் என்பதை வைத்துதான் அது கலைச் சுதந்திரமா அல்லது உள்நோக்கம் கொண்ட செயல்பாடா என்பது தீர்மானிக்கப் படுகிறது
அன்புடன்
ச.திருமலை
Mr. Mallai kan… sorry Mr. Narkan
I think you need to meet an Ophthalmologist.
From your statement, I understand that you have no knowledge about Hinduism. I think you are an Christian… Why you are hiding your name dude?
//ராஜா ரவிவர்மாதான் இந்து தெய்வங்களை உடையுடன் வரைய ஆரம்பித்தார். அவருக்கு முன்பு இடுப்புக்கு மேல் உடையற்ற விக்கிரகங்களே காணலாம்//
Who said… Hindu deities pictures didn’t have dress b4 ravi varma period. Have you ever visited Mathurai temple / any other ancient Hindu temple?
Will you accept if some one draws a picture … where in ur mum / sister seats on your lap without dress…
/// தற்போது திராவிட முன்னேற்ற கழகமும் கோவில் சிலைகளுக்கு அக்ரிலிக் பெயிண்டில், ஊதா சிவப்பு நிறங்களில் ஜட்டி பிரா போட்டுவிடுகிறார்கள். இதெல்லாம் அசிங்கம் ///
None of the Hindu can write such statement. It clearly shows that you are not a Hindu.
Friends,
Please read the below link to know more about this issue and HJS campaign against M S husain
https://www.hindujagruti.org/news/category/mf-husain-campaign
Thirumail,
Well said…
துங்குபவர்களை எழுபலாம் துங்குவது போல் நடிபவர்களை எழுப்ப முடியாது … ஜெயராமன் போன்ற மனிதர்களுக்கு… மன்னிக்கவும் முட்டாள்களுக்கு புரிய வைக்க முடியாது
ஹிந்துக்கள் எதையாவது சற்று அழுத்தி சொன்னாலும் this so called secular people will say it as ‘thalibanisum…. We have to send these people to Afghanistan for a trip. then they will understand the meaning of thalibanisum…
If the same thing continues.. if the congress is in power for next 10 years… if there is no change in so called secular people mind set… jayraman will get a chance to see this thalibanisum in india…
Very timely , factual article by O. Natarajan. Thank you.
While was driving in New York city, there was a news broadcast in NPR station. The NPR station is supposedly freelance, totally run by audience in and around NYC. They blatantly supported MFHussain, and I wrote a letter back to them asking explanation. After three months I got a mail back saying something similar to ‘some freelance news reporter in India did it (we do not know)’.
————————————————————————————————————
On 6/13/07, NPRComm wrote:
Dear Jay,
Thank you for contacting NPR and for sharing your thoughts about the MF Hussain report from the May 29 All Things Considered. We appreciate hearing from you. I apologize for the delay in my response.
Your message will be sent directly to the staff of the show and those responsible for the editorial content of that program.
Sincerely,
Emily Hellewell
NPR Communications
From: Jay Kumar R [mailto:jaykumar.r@gmail.com]
Sent: Tuesday, May 29, 2007 10:03 PM
To: ATCcommentary; Andi Sporkin; Emily Lenzner; Leah Yoon; Anna Christopher
Subject: Ref: M.F. Hussain in the Center of India Art Controversy
M.F. Hussain in the Center of India Art Controversy
by Philip Reeves
https://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=10438377
Respected Sir / Madam,
On 5/29/07 at 5:40 PM, I heared the above news in 93.9 FM and then read your article in the above link too.
It is very very unfortunate that you publish such a biased story in ‘National Public Radio’ which I have been believing as unbiased channel. I would like to bring to your notice some flaws in your views (as well in interviews) and being an Indian I am entitled to ask few questions arising in my mind :
1) You broadcasted emotional voice of lawyer of Mr. M.F. Hussain. Why didn’t you broadcast the view of the lawyer who sued and won the case against MF Husain? Or did you at least consider the view of the honourable judge himself? or did you mind what was written in the judgement? Is it not illegal in US to hide Judgement and broadcast a defendant’s side alone?
2) Just for mere formality you allowed less than 10 SECONDS of voice of a random layman speaking against the paintings and 10 full MINUTES of talk supporting Mr. Hussain. Is it fair to give 70% of Hindus just 2% of the slot ? Why does a lawyer talk emotionally (like “he is 92 year old artist, those hindu extremists …” ) rather than law points ?
3) Mr. MF Husain did not even care to defend the case when he was sued for defaming and insulting other religion and Hindu goddess. He calls himself as Indian, but he did not honour the summon from court or cared about law his own mother land . He bothered only when the Judge ordered to block his bank balance. Once problems came to his money, he appealed for Supreme court. (Wow.. Great patriotism!!!.) Did your reporter and you know this or not even this information?
4) India is our mother nation. She is our mother. Can anyone imagine and enjoy their mother ripped and painted nude ?
(That too symbolising ‘nudity of mother India’ in saffron color as a Hindu guru’s imagination. Good respect to Hindus. Also, you please note that if leftists or Artists or Muslims enjoy ripping mother India, remaining Indians need not follow them. We have rights of opinion and rights of speech. )
5) When Mr.Hussain painted mother India, Hindu Gods, goddess and a Hindu monk as nude , why he did not paint his own God or prophet as nude? Did your reporter even consider this view ? Did your reporter ask him why he didn’t paint any Islamic figure ? Mr.Hussain has painted Prophet’s wife Katheejha and other Muslims with very decent, completely coveringt dress, but Hindu’s and our mother India as nude ? Why your didn’t the interviewer ask even this to Mr. Hussain?
I CAN SEND YOU EVIDENCE FOR ALL THE ABOVE POINTS. And all the above points are very natural thoughts of neutral view.
will you broadcast this unbiased opinion? Would you kindly be a little fair to ask your reporter to interview Mr.Hussain and his attorneys with these questions?
Note: When some magazine in *Europe* published some *very slightly* sensitive cartoon of their prophet, Muslims in India who never had an opportunity to see those cartoons assaulted Hindus, burnt buses, spoiled public properties worth 28 million dollars. Did you read what am I saying ? For some non-hindu, non-Indian cartoonist sketched something that is slightly sensitive in non-Indian magazine that was never published in any Indian media, Muslims in India assaulted Indian Hindus, burnt buses in India, destroyed public propterty in India. Did you broadcast this news? Why did not you?
Kindly contact me for any explanation, which I would be more than happy to reply.
awaiting for your response,
with highest regards,
Jay
——————————————————————————————————
இன்னொரு காமெடி என்னவென்றால், சயமோகன் ‘சிவகாம சுந்தரர்’ சிலைகளில் சிவபெருமான் தாயாரின் மார்பினை வருடுவதாக இருக்கும் என்று கூறுவதுதான் . அதற்கு குறைந்த பட்சம் ஆதாரமாக எந்தக் கோவிலில் என்று குறிப்பிட வேண்டும். ( ஆதாரமில்லாத இதையே ஒருவருடம் கழித்து முன் ஆதாரமாக குறிப்பிட்டுக் காண்பிக்கக் கூடியவர் இந்த சயமோகன் ). மேலும் முருகனையும் சரி, முழு முதற்க் கடவுளையும் சரி, உலகன்னை தன் வயிற்றில் சுமந்து பெறவில்லை. இருவரும் மந்திர சக்தியில் உருவானவர்களே. அப்படியிருக்க முகமதியரான ஹுசைன் எதற்காக உலகநாதரையும் , அன்னையையும் இன்பம் துய்ப்பது போலே வரைய வேண்டும்? Infact Mohammed himself was the greatest person in sex as per Holy Quron. As per the holy text, Allah has specially granted him power to have sex with all 30 of his wives per night. On that case, an art of Mohammed with katheeja or with other 29 wives will be most appropriate candidate for the marriage. Also it will clearly show the ability of a muslim to marry more women.
மன்னிக்கவும் ஸ்ரீ அவர் ஜெயராமன் அல்ல ஜெயமோகன்
நன்றி. நான் தான் ஜெயமோஹனை அந்த கேள்வி கேட்டது. தங்கள் விளக்கங்கள் சரியாக இருந்தது. என்னால் கண்டிப்பாக இந்த அளவுக்கு அழகாக எழுதி இருக்க முடியாது. மிக்க நன்றி.
ஆங்கிலத்தில், phobia , என்ற ஒரு வார்த்தை உண்டு, அதற்க்கு எனக்கு சரியான தமிழ் வார்த்தை கிடைக்கவில்லை, மன்னிக்கவும்.
இந்தியாவில், நம் நாட்டை குறை சொல்லியும், நம் கலாச்சாராத்தை குறை சொல்லியும் எழுதுவது அத்தகைய ஒரு குணம் என்று நான் நினைக்கிறேன். வெகு நாட்களுக்கு முன் மனிதன், நிர்வாணமாய் திரிந்தான், பின் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவனுக்குள் ஏற்பட்ட மாற்றங்களால், நாம் இப்போது இருக்கும் நிலைக்கு வந்திருக்கிறோம், இன்னும், எங்கு போவோம் தெரியாது… அப்படிப்பட்ட சூழலில், நாம் இப்போது இருக்கும் கால் கட்டத்தில், இது மற்றவர் மனதை புண்படுத்தும் என்று தெரிந்தும், அப்படி செய்தோரையும், அவருக்கு பக்க பலமாக, கடந்த காலத்தை சுட்டி காட்டி சரி என்போரையும், நாம், விலக்கி வைப்பதே சரி, வேறொன்றும், செய்ய இயலாது. மேலும் பல அறிவு ஜீவிகள் இருக்கிறார்கள், உதாரணத்துக்கு, பாகிஸ்தான் ஏதோ சொர்க்கம் போலவும், நாம் தான், இங்கு கற்காலத்தில் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பதாகவும் காட்டி கொள்ளும், ஒரு கூட்டம், இவர்கள் எல்லாம், அங்கு குடியேறி ஒரு நல்ல வாழ்க்கையை வாழ ஏன் மறுக்கிறார்கள் என்பது ஒரு புரியாத புதிர். இப்படி நிறைய நிகழ்வுகள். காலம் தான் இவர்களுக்கு ஒரு நல்ல பாடத்தை கற்று கொடுக்க வேண்டும்.
நன்றி.
ஒருவன் செய்கின்ற செயலினால், ஒரு தனி மனிதனோ, ஒரு சமூகமோ மனம் புண்படுகின்றது என்று தெரிந்தால், அதற்காக மன்னிப்பு கோரி அச்செயலை திரும்ப செய்யாது இருத்தலே மனிதப் பண்பு. இப் பண்பு இல்லாத மனித உருவிலுள்ள எவையுமே மிருகங்களே.
It is not surprising that MF Hussain has acted in this way.
In India, the minoirities, notably muslims know that they can get away with any kind of nonsense.
You have the indian politicians begging at the Imams’ feet for votes.
The islamic leaders will issue fatwas left, right & centre.
If you question that, they will threaten you.
A few so called “right thinking” muslims will simply say that Kuran does not preach violence, blah, blah….
We are still paying the price by letting the muslims stay in India after partition – a very heavy price at that – with our lives.
திரு எஸ் திருமலை அவர்களின் நவம்பர் 2009 கடிதத்தினை ஒரு வருட காலத்திற்கு பிறகு இப்போது தான் எனக்கு படிக்கும் வாய்ப்பு அமைந்தது. மிக அருமையான கடிதம். வெளியிட்ட தமிழ் இந்துவுக்கும் எழுதிய திரு திருமலை அவர்களுக்கும் என் நன்றிகள் பல உரித்தாகுக. மேலும் பல இதுபோன்ற அற்புதமான கடிதங்களும், கட்டுரைகளும் தமிழ் இந்துவை அலங்கரித்து அழகு படுத்தட்டும். இந்த பணியில் ஈடுபட்டுள்ள அனைவருக்கும் இறைஅருள் கை கொடுத்து நிற்கும் இது உறுதி.
சு பாலச்சந்திரன்