அறுதிப் பெரும்பான்மையுடன் மீண்டும் பதவி ஏற்பதற்கு முன்பே சில முன்மாதிரியான முடிவுகளை எடுக்க யோகி அரசு தொடங்கியுள்ளது. யோகி அரசின் சமீபத்திய முடிவு , மதரஸாக்களில் தேசிய கீதம் இசைப்பது கட்டாயமாக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது, யோகி ஆதித்யநாத் தலைமையிலான உத்தர பிரதேச அரசு , இப்போது மற்ற பிரார்த்தனைகளுடன் காலையில் தேசிய கீதத்தையம் மதரஸா பள்ளி மாணவ, மாணவிகள் வாசிக்க வேண்டும்.
வியாழக்கிழமை (மார்ச் 24) ஒரு குறிப்பிடத்தக்க முடிவு எடுக்கப்பட்டதாக , உத்தரப்பிரதேச மதரஸா கல்வி வாரியம் அறிவித்தது, மாநிலத்தில் உள்ள அனைத்து மதரஸாக்களிலும் வகுப்புகளுக்கு முன் தேசிய கீதம் கட்டாயமாக வாசிக்கப்படும். புதிய அமர்வில் இருந்து இது அமலுக்கு வருகிறது. 2017 ஆம் ஆண்டு, சுதந்திர தினத்தன்று மாநிலத்தில் உள்ள அனைத்து மதரஸாக்களிலும் தேசிய கீதம் வாசிக்கப்படுவதையும், மூவர்ணக் கொடியை ஏற்றுவதையும் மதரஸா வாரியம் கட்டாயமாக்கியது. மதரஸாக்களில் ஆசிரியர்களை ஆட்சேர்ப்பு செய்வதற்கான ஆசிரியர் தகுதித் தேர்வின் (TET) முறையில் மதரஸா ஆசிரியர் தகுதித் தேர்வு (MTET) நடத்தவும் வாரியம் முடிவு செய்துள்ளது.
வாரியத் தலைவர் இப்திகார் அகமது ஜாவேத் தலைமையில் வியாழக்கிழமை (மார்ச் 24) நடைபெற்ற வாரியக் கூட்டத்தில் மேலே குறிப்பிட்டுள்ள முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டன. “பல்வேறு பள்ளிகளில் தேசிய கீதம் பாடப்படுகிறது, மேலும் மதரஸா மாணவர்களிடமும் தேசபக்தியை வளர்க்க விரும்புகிறோம், இதனால் அவர்கள் நமது நாட்டின் வரலாறு மற்றும் கலாச்சாரத்தை மத படிப்புடன் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். இது ஏற்கனவே சில மதரஸாக்களில் ஓதப்படுகிறது. வரவிருக்கும் கல்வி அமர்வில் இருந்து நாங்கள் அதை இப்போது கட்டாயமாக்கியுள்ளோம்,” என்று வாரியத் தலைவர் கூறியுள்ளதாக ஊடகங்கள் தெரிவித்தன.
கடந்த ஆண்டு அக்டோபரில் நடந்த கூட்டத்தில், இந்தி, ஆங்கிலம், சமூக அறிவியல், கணிதம், அறிவியல் போன்ற பாடங்களை மதரஸா மாணவர்களுக்கு மூத்த இரண்டாம் நிலை வரை கட்டாயம் என்று வாரியம் முடிவு செய்தது. இந்த பாடங்கள் இப்போது கட்டாயமாக்கப்படும் என்று வாரியம் முடிவு செய்துள்ளது, மேலும் மாணவர்கள் பட்டம் பெற இந்த அனைத்து பாடங்களின் தேர்வுகளிலும் தேற வேண்டும். மதரஸா நிர்வாகத்தில் அதிக வெளிப்படைத்தன்மையைக் கொண்டு வருவதற்கும், மாணவர்களின் சரிபார்ப்பை மேம்படுத்துவதற்கும், மதரஸாக்கள் ஆதார் எண்களை சரிபார்ப்பு நோக்கத்திற்காகப் பயன்படுத்தும்.
உத்தரபிரதேச முதல்வராக 2017 முதல் 22 வரை ஆட்சியில் இருந்த யோகி ஆதித்யநாத், லக்னோவில் இன்று (மார்ச் 25) தொடர்ந்து இரண்டாவது முறையாக பதவியேற்கிறார். கடந்த ஆண்டு செப்டம்பரில் அமைப்பாளர் தெரிவித்தபடி, சம்பந்தப்பட்ட மதரஸாக்கள் பல விதிமுறைகளை மீறுவதாகவும், பல முறைகேடுகளில் ஈடுபட்டதாகவும் விசாரணையில் கண்டறியப்பட்டதை அடுத்து, யோகி ஆதித்யநாத் அரசாங்கம் மாநிலத்தில் உள்ள சுமார் 5000 மதரஸாக்களை மூடியது.
2017ஆம் ஆண்டு சுதந்திர தினத்தையொட்டி மதர்சாக்களில் தேசியக் கொடி ஏற்றுவதையும், தேசிய கீதம் பாடுவதையும் அரசு கட்டாயமாக்கியது குறிப்பிடத்தக்கது. ஆனால் அரச கட்டாயமாக்கியதை எதிர்த்து உயர் நீதி மன்றத்தில் வழக்கு தொடுக்கப்பட்டது. உயர் நீதி மன்றம் மதரஸாக்களில் தேசிய கீதம் படுவதை அரசு கட்டாயப்படுத்தி உத்திரவிட்டது சரியானது என தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டது. ஆனாலும் கூட , 2018 இல், மதர்ஸாவில் கொடி ஏற்றப்பட்டபோது தேசிய கீதத்தைப் பாட மறுத்த மௌலவி (முஸ்லீம் மதகுரு) யின் கருத்து ஒரு வீடியோ சமூக ஊடகங்களில் வெளிவந்தது.
அந்த வீடியோவில், ஒருவர் (ஒருவேளை ஆசிரியராக இருக்கலாம்) மௌல்விகளுடன் வாக்குவாதத்தில் ஈடுபடுவதைக் காண முடிந்தது. இந்த நபர் தேசிய கீதத்தை வாசிக்க விரும்பினார், ஆனால் மௌல்விகள் தேசிய கீதத்தைப் பாடாமல் “ஹுமாரே யஹா யே சப் நஹி ஹோதா” என்று வாதிட்டனர். இஸ்லாமியர்கள் தேசிய கீதத்தை வாசிக்கத் தயங்கும் ஒரு சந்தர்ப்பம் மட்டுமல்ல, மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில், நகரின் மிகப்பெரிய பரேல்வி மதரஸாவான மன்சார்-இ-இஸ்லாமில் மாணவர்கள் தேசியக் கொடியை ஏற்றினர், ஆனால் தேசியத்தைப் பாடவில்லை.
நாடு முழுவதும் 72வது சுதந்திர தின விழா கோலாகலமாக கொண்டாடப்பட்டது. செங்கோட்டை உட்பட நாடு முழுவதும் உள்ள பள்ளிகள், நிறுவனங்கள், கட்டிடங்களில் தேசியக் கொடிகள் ஏற்றப்பட்டன. நாட்டிற்காக உயிர் தியாகம் செய்தவர்களை நினைவு கூரும் போது, நாடு முழுவதும் பெருமையுடனும் மரியாதையுடனும் தேசிய கீதத்தை மக்கள் பாடினர். ஆனால், நமது சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்களின் தியாகங்களை மதிக்காமல், சுதந்திரத்தை சாதாரணமாக எடுத்துக் கொள்ளும் சிலர் நாட்டில் உள்ளனர். மதர்ஸாவில் கொடி ஏற்றப்பட்டபோது தேசிய கீதத்தை பாட முல்லாக்களும், மௌலவிகளும் மறுத்த வரலாறு உண்டு அவர்கள் மதரஸா மாணவர்களை ராஷ்டிரகன் (தேசிய கீதம்) பாடச் சொன்னபோது, மௌலவி பதிலுக்கு குழந்தைகளை தேசிய கீதத்தைப் பாட வேண்டாம் என்று எச்சரித்தார். வீடியோவில், மௌலவி அவர்கள் முஸ்லீம்களா என்று சொல்லாட்சியுடன் கேட்கிறார். மௌலவியின் கூற்றுப்படி, ஒரு உண்மையான முஸ்லிம் தேசிய கீதம் பாடக்கூடாது, ஏனெனில் அது இஸ்லாத்தின் கொள்கைகளுக்கு எதிரானது என்றார்கள்.
சில இஸ்லாமியர்களுக்கும் மௌலவிகளுக்கும் ஒரு உண்மையான முஸ்லிம் தேசிய கீதத்தை பாடக்கூடாது, அது இஸ்லாத்தின் கொள்கைகளுக்கு எதிரானது என கூறி வருவது வெட்கக்கேடானது என்னவென்றால், இந்த இஸ்லாமியர்கள் தாங்கள் வாழும் தேசத்தை மதிக்கவில்லை. எனவே, மதர்சா மாணவர்களிடையே தேசபக்தியை வளர்க்க உதவும் ஒரு துணிச்சலான முடிவை யோகி அரசாங்கம் எடுக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை அப்பொழுது எழுப்பட்டது. இது தற்போது அமுலுக்கு வருகிறது.
முதலில், பாரத் மாதா கி ஜே என்று முழக்கமிடுவதில் தங்களுக்குப் பிரச்சனை என்றார்கள்; அப்போது வந்தே மாதரம் பாடுவதில் சிக்கல் இருப்பதாகவும், இப்போது கீதம் பாடுவதில் சிக்கல் இருப்பதாகவும், நாளை தேசியக் கொடியிலும் பிரச்சனை ஏற்பட்டால் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை என்றும் கூறினார்கள். இந்தியாவில் சகிப்பின்மை அதிகரித்து வருகிறது என்று ஒருவர் சரியாகச் சொல்லியிருக்கிறார். இஸ்லாமிய அடிப்படைவாதிகள் அப்பாவி குழந்தைகளின் மனதில் விஷத்தை துளைக்கிறார்கள். இந்த அடிப்படைவாதிகள் தங்கள் குறுகிய சிந்தனையை அப்பாவி பள்ளிக் குழந்தைகள் மீது திணிக்கிறார்கள். இந்த குழந்தைகளுக்கு தேசம் மற்றும் தேசிய கீதத்தின் முக்கியத்துவத்தையும் மதிப்பையும் கற்பிக்க வேண்டிய வயதில், அதை அவமரியாதை செய்ய அவர்களுக்கு கற்பிக்கப்படுகிறது.
2016 ஆம் ஆண்டில், அலகாபாத்தில் உள்ள ஒரு பள்ளி, சுதந்திர தினக் கொண்டாட்டத்தின் போது இந்திய கீதம், வந்தே மாதரம் அல்லது சரஸ்வதி வந்தனா போன்றவற்றைப் பாடுவதற்கு மாணவர்களுக்கு தடை விதித்தது, ஏனெனில் அவை “இஸ்லாமுக்கு எதிரானவை”. பள்ளியின் மேலாளர் முகமது ஜியா-உல் ஹக் கூறுகையில், “தேசிய கீதத்தில் ‘பாரத் பாக்ய விதாதா’ என்ற வரி உள்ளது, இது இஸ்லாத்திற்கு எதிரானது, அல்லாஹ் எங்கள் பாக்ய விதாதா. பாரதம் நமது விதியை உருவாக்கியது என்று எப்படிச் சொல்ல முடியும்? மேலும், “தேசிய கீதத்தில், மஜாப் (மதம்) மற்றும் குதா (கடவுள்) ஆகியவற்றை விட நாடு பெரியது மற்றும் முக்கியமானது என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது, இது எந்த உண்மையான முஸ்லிமாலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது. இந்த உண்மையை புரிந்து கொண்டுதான் யோகி அரசானது மதரஸாக்களிலும் தேசிய கீதம் கட்டாயம் பாட பட வேண்டும் என உத்திரவிட்டுள்ளது.
இரு ஆண்டுகளாக பக்தர்களின்றி வெறும் விழாவாக நடத்தபட்ட மதுரை சித்திரை திருவிழா இந்த ஆண்டு மிக உற்சாகத்துடன் கொண்டாடபடுகின்றது, இன்று கொடியேற்று விழா
மதுரை என்பது சாதாரண நகரம் அல்ல, மதுரை உலகின் மிகபழமையான நகரங்களில் ஒன்று கிரேக்கத்தின் ஏதென்ஸ், இத்தாலியின் ரோம், அரேபியாவின் பாக்தாத் , இஸ்ரேலின் ஜெரிக்கோ, சிரியாவின் டாமாஸ்கஸ், எகிப்தின் எல்காப், எஸ்னா சீனாவின் பிஜிங் போன்ற நகரங்களை விட மிக பழமையானது
இந்தியாவின் காசி புண்ணியநகர் போல மிக மிக தொன்மையான ஒன்று
அங்கு திருவிழாக்கள் தடைபடுவது புதிது அல்ல, வரலாற்றில் களபிரர் காலம், புத்த சமண ஆட்சியின் இந்துவிரோத காலம், ஆப்கானிய சுல்தானிய கொடுங்காலம் , ஆங்கிலேயரின் போர்காலம் என பல இடங்களில் அது தடைபட்டுத்தான் மீண்டது
தமிழ் பொதிகையில் பிறந்தாலும் மதுரையில்தான் வளர்ந்தது, தமிழும் இந்துமதமும் அங்குதான் நடைபயின்றன
காஞ்சி போன்றவை பின்னால் உருவான நகரங்கள், மதுரை என்பது இந்துக்களுக்கும் தமிழுக்கும் தாய்வீடு
அந்த பழமையான மதுரையின் சித்திரை திருவிழாவின் நினைவுகள் எப்பொழுதும் சுகமானவை
மதுரையின் வரலாறு திருவிளையாடற் புராணத்தில் 49 வது படலமாக திருவாலவாயான படலத்தில் இருந்து தொடங்குகின்றது
அதுவரை நான்குமாடக்கூடல் என் அழைக்கபட்ட அந்த ஊர் அதுலகீர்த்திப் பாண்டியனுக்கு மகனான கீர்த்தி பூசண பாண்டியன் காலத்தில் பெரும் ஊழியினை சந்தித்தது
2004ல் நடந்த கடற்கோள் போல, அதற்கு முன்பே பூம்புகார் கடலில் மூழ்கியதை போல ஒரு பெரும் இயற்கை பேரிடர் அப்பொழுது நடந்தது, அந்நேரம் பாண்டியநாடு பெரும் அழிவினை சந்தித்தது
அந்த அழிவில் இருந்து பாண்டிநாட்டை மீட்க சிவனே வந்தார், அவரே சந்திரகுல பாண்டியர்களை தோற்றுவித்து சேகர பாண்டியனை மன்னனுமாக்கினார், அப்பொழுது பாம்பு ஏந்திய சித்தன் வடிவில் வந்ததால் ஆலம் எனும் விஷம் கொண்ட வாயினை குறிக்கும் வகையில் ஆலவாய் நாதன் என பெயரும் பெற்றார்
அவர் பெயரால் அது ஆலவாய் ஆலயமாகி அந்த ஊருக்கு திரு ஆலவாய் என பெயர் வந்தது, ஆலவாய் என்பது பல இடங்களில் சிவாலயத்தை குறிக்கும் பெயர், கேரளாவின் இன்றைய அலுவா கூட ஆலவாய் எனும் சிவன் பெயரை கொண்டதே
அப்படிபட பெருமையினை கொண்ட அன்று ஆலவாய் நாதன் ஆலயம் என்றும் இன்று மீனாட்சியம்மன் ஆலயம் என அழைக்கபடும் அந்த ஆலயம் பிரசித்தியானது, பெரும் புகழும் மங்கா அடையாளங்களும் தனித்துவ வரலாறும் கொண்டது
அந்த சிவாலயத்தில் தொடக்கத்தில் சித்திரை மாத திருகல்யாண விழா இல்லை, அது மாசியில் தேரோட்ட திருவிழா, பங்குனியில் உத்திர திருவிழா என திருவாரூர், சிதம்பரம் போலத்தான் இருந்தது
பங்குனி உத்திரம் அன்று திருபரங்குன்றத்திலும் விமரிசையாக இருந்தது
சித்திரையில் மீனாட்சி அம்மன் கோவிலில் அன்று விஷேஷம் ஏதுமில்லை
உண்மையான விஷேஷம் மதுரைக்கு வட கிழக்கில் சுமார் 20 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் அமைந்திருக்கும் அழகர் மலையில் நடந்து கொண்டிருந்தது, வைணவம் அன்று சைவத்துக்கு சற்றும் குறையாமல் வளர்ந்திருந்தது
திருமாலிருஞ்சோலை, அழகர்மலை என்றெல்லாம் அழைக்கப்படும் அந்த அழகிய வைணவத்தலம் புராதனமான வரலாற்றை உடையது.
இந்தக் கோவிலில் உறையும் சுந்தரராஜப் பெருமாள் ஆழ்வார்களால் மங்களாசாசனம் செய்யப்பட்டவர். ‘சுந்தரத் தோளுடையான்’ என்று ஆண்டாள் இவரை அழைக்கிறார்.
பரிபாடலில் இந்த அழகர் மலை பற்றிய குறிப்புகள் உண்டு. சிலப்பதிகாரத்தில் காடு காண் காதையில் உண்டு
‘திருமால் குன்ற வழியை” என்ற வரி அதனை சொல்கின்றது, அங்கு ஒரு சிற்றாறு ஓடி கொண்டிருந்தது அதன் பெயர் சிலம்பாறு
அந்த ஊரைச் சுற்றியுள்ள கிராம மக்களுக்கெல்லாம் அழகர்தான் குல தெய்வம். அவர்களால் கள்ளழகர் என்று அன்போடு அழைப்படுபவர் இவர்.
கிராம தேவதையான கருப்பண்ண சாமி அங்கு பதினெட்டாம்படி கருப்பராக காவலுக்கு நிற்பார், முதல் பூசை எந்நாளும் அவருக்கே
அந்த உற்சவ மூர்த்தியான சுந்தர ராஜப் பெருமாள், அபரஞ்சி என்னும் ஆயிரத்தெட்டு மாற்றுப் பொன்னால் செய்யப்பட்டவர். இப்போது நாம் சுத்தத் தங்கம் என்று சொல்லும் பொன் பத்தரை மாற்று, அதாவது பத்து பங்கு தங்கத்திற்கு அரைப்பங்கு செம்பு சேர்த்துச் செய்யப்பட்டது. .
ஆம் அவர் பெயரில் மட்டும் அழகர் அல்ல, மலையில் மட்டும் அழகர் அல்ல சிலையிலும் அழகர், கள் வடியும் பூ போன்ற கள்ளழகர்.
அழகர் ஏன் ஆற்றில் இறங்குகின்றார் என்றால் அதற்கும் ஒரு புராண கதை உண்டு
இங்கேயுள்ள சிலம்பாற்றில் சுதபஸ் என்னும் முனிவர் நீராடிக் கொண்டிருந்தபோது அங்கே வந்த துர்வாசரைக் கவனியாது இருந்துவிட்டதால் அவரைத் தவளையாகுமாறு துர்வாசர் சபித்துவிட்டார்.
அவர் சாப விமோசனம் வேண்டவே, வைகையாற்றில் தவம் செய்யுமாறும் அங்கே அழகர் பெருமான் வந்து சாப விமோசனம் அளிப்பார் என்றும் கூறிச்சென்றார். அதன்படியே வைகையாற்றில் தவம் செய்துகொண்டிருந்த முனிவருக்கு அழகர் காட்சி தந்து சாப விமோசனம் அளித்தார்.
இந்த நிகழ்ச்சி ஒவ்வொரு சித்திரை மாதமும் சித்ரா பௌர்ணமி அன்று வைகையாற்றின் கரையில், மதுரைக்கு வடமேற்கில், சமயநல்லூருக்கும் சோழவந்தானுக்கும் இடையில் உள்ள, தேனூர் என்ற ஊரில் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது.
இதற்காக மலையிலிருந்து அழகர் புறப்பட்டு அலங்காநல்லூர் வழியாக தேனூர் வரை வருவார். அச்சமயம் அக்கம் பக்கத்து கிராமங்களிலிருந்து பெரும் திரளான மக்கள் அழகரைச் சந்திக்கப் புறப்பட்டு வருவார்கள். கள்ளர் வேடமணிந்து அழகரை வழிபடுவார்கள்.
ஆம் மீனாட்சி அம்மனுக்கு மாசி , பங்குனியில் விஷேஷம். அழகருக்கு சித்திரையில் விஷேஷம், 13ம் நூற்றாண்டு வரை இவ்வழக்கம்தான் இருந்தது.
12ம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் பாண்டிய மன்னன் ஜடாவர்மன் சுந்தரபாண்டியன் மிக பெரிதாக எழும்பினான், அணைய போகும் விளக்கு பிரகாசமாக எரியும் என்பது போல பாண்டிய வம்சத்தின் கடைசி பெரும் ஜோதி அவன்
ராஜராஜசோழனின் சாதனையினை அவன் மிக எளிதாக சமன் செய்தான், சேர சோழ பாண்டி நாட்டை அடக்கி, ஈழம் தாய்லாந்து கடாரம் என வென்று இமயம் வரை கொடிநாட்டிய பெரும் அரசு அவனுடையது
ஆதித்த கரிகாலன் மதுரைக்குள் புகுந்து வீர பாண்டியன் தலையினை வெட்டியதற்கும் பின் ராஜராஜ சோழன் பாண்டியரை முழுக்க அடக்கியதற்கும் அவனே பழிவாங்கினான்.
அப்பொழுதுதான் திருச்சி பாண்டியரின் கட்டுபாட்டில் இருந்தது, சோழர்கள் கப்பம் கட்டிகொண்டு தஞ்சையில் அடங்கி இருந்தனர்
அவன் காலத்துக்கு பின்பே அவன் வாரிசுகள் சண்டையிட்டு அதில் ஒருவனை ஒருவன் பழிவாங்க டெல்லி மாலிக்காபூரை அழைத்து வந்து மதுரையினை நாசமாக்கினர்
அதிலும் ஒரு பாண்டியன் எழும்பி மாலிக்காபூரை விரட்டி அடித்தான் அல்லது மாலிக்காபூர் காலி செய்த மதுரையினை ஆளமுயன்றான்
ஆனால் பாண்டிய நாடு ஐந்து துண்டுகளாய் வாரிசு சண்டையில் சிதற அது பின் வந்த டெல்லி துக்ளக் கோஷ்டிக்கு வசதியாயிற்று, திருச்சி அப்பொழுது பாண்டியர் வசம் இருந்ததால் அங்கு பாய்ந்தான் துக்ளக்
ரத்த சரித்திரமும் எக்காலமும் இந்துக்கள் மறக்க முடியாத கொடூர காலமான திருவரங்க படுகொலையும் கொள்ளையும் அப்பொழுது நிகழ்ந்தது
அது மதுரையிலும் நிகழ்ந்தது, பின் மதுரையிலும் நிகழ்ந்து சுமார் 40 ஆண்டு காலம் மதுரை ஆப்கானியரால் சிதைக்கபட்டது
அதன் பின் நாயக்கர்கள் வந்து சுல்தான் படைகளை விரட்டி அடித்து பாண்டியன் ஆண்ட பகுதியெல்லாம் அவர்கள் ஆண்டார்கள் திருச்சி தஞ்சை மதுரை என எல்லாம் அவர்கள் கைக்கு வந்தது
இந்துமதம் தழைத்தது
இதில் ஒரு சுவாரஸ்யம் உண்டு, நாயக்கர்கள் திருச்சி திருவரங்க படுகொலைகளை கண்டு மனம் வெதும்பிய வைணவர்கள், அரங்கனின் சிலையினை மறுபடி ஸ்தாபிப்பதே அவர்கள் படையெடுப்பின் நோக்கம்
அதை வெற்றிகரமாக செய்தபின் அவர்கள் மனம் திருச்சி திருவரங்கம் பக்கமே சுற்றிற்று, மதுரை அவர்களுக்கு உவப்பானது அல்ல
இதனால் பெருவாரி நாயக்கர்கள் திருச்சியில்தான் இருந்தார்கள், அதில் மறுபடி டெல்லி சுல்தான் பாமினி சுல்தானின் கோல்கொண்டா அல்லது பிஜப்பூர் சுல்தானிய வாரிசுகள் திருவரங்கம் வந்துவிட கூடாது எனும் எச்சரிக்கையும் இருந்தது, வைணவ பாசமும் பக்தியும் இருந்தது
இந்த வம்சத்தில் 16ம் நூற்றாண்டில் வந்தவர் திருமலை நாயக்கர், அன்னார் எல்லாரையும் போல் திருச்சியில்தான் இருந்து ராஜபரிபாலனம் செய்து கொண்டிருந்தார்
இதில் அவருக்கு பல சிக்கல்கள் இருந்தன, முதலில் மதுரை தஞ்சை நாயக்கள் உள்மோதல் இரண்டாவது ராமநாதபுர பாண்டிய மன்னர்கள், வள்ளியூர் தென்காசி பாண்டியரின் மிரட்டல் இப்படி நிறைய இருந்தது
மூன்றாவது அவரும் ஒருவித சளிநோயால் அவதிபட்டார்
இதெல்லாம் எண்ணி அவர் கவலையுற்று தூங்கியபொழுதுதான் கனவில் சிவனே வந்து அவரை மதுரைக்கு சென்று அரசு செலுத்த சொன்னார்
அந்த கனவு வந்ததில் இருந்து அவன் பூரண சுகம் பெற்றதும் அவன் நம்பிக்கையினை உறுதிபடுத்திற்று
அந்த கனவுக்கு பின்பே மதுரைக்கு வந்தார் திருமலையார், அதன் பின்பே அந்த நாயக்கர் அரண்மனையெல்லாம் கட்டபட்டன
மதுரையில் அப்பொழுது இந்த மீனாட்சி அம்மன் ஆலய நிர்வாகிகளும் அவர்களை இயக்கிய மடமும் மன்னரை சந்தேகமாக பார்த்தன காரணம் மன்னர் ஒரு வைணவர்
இவ்வளவுக்கும் மன்னர் மீனாட்சி அம்மன் கோவிலுக்கு பெரும் தேரும் இன்னும் என்னவெல்லாமோ அளித்தார், ஆனால் அங்கிருந்த நிர்வாகம் மன்னனின் தலையீட்டை விரும்பவில்லை
அங்கு ஏதோ மறைக்கபடுவதை உணர்ந்த மன்னன் நிர்வாக குளறுபடிகளை கண்டறிந்தான், இதனால் ஒருவித மோதல் முற்றிற்று
பின் மன்னர் எடுக்கும் முயற்சி எல்லாம் குழப்பட்டன மாசி திருவிழாவுக்கு அரசன் ஒத்துழைப்பு கொடுக்கவில்லை பின் சித்திரை திருவிழாவுக்கு மக்கள் முகம் திருப்பினர்
திருமலை நாயக்கன் மிக சிறந்த நிர்வாகி , பெரும் ஆற்றலும் அறிவும் படைத்தவன் தென்காசி வள்ளியூர் பாண்டியர்களை அவர்கள் பக்கம் சில நீராதார திட்டங்களை செய்து அவர்கள் மக்கள் மூலமாகவே அடக்கி வைத்த நுட்பமான ஆட்சியாளன்
அவன் மிக அழகான திட்டமிட்டான்
ஏன் மாசி திருவிழா பங்குனி உத்திரம் மற்றும் அழகர் கோவில் சித்திரை விழா என தனி தனியாக கொண்டாட வேண்டும், எல்லா நிகழ்வையும் சித்திரை புத்தாண்டு தொடங்கி அந்த பவுர்ணமி வரும்பொழுதே வைக்கலாமே எனும் திட்டமாயிற்று
விளைவு மாசி திருவிழா பங்குனி உத்திரமெல்லாம் சித்திரைக்கு மாற்றபட்டு ஒரே விழாவாயிற்று
தேனூர் பக்கம் ஆற்றில் இறங்கிய அழகர் மதுரை வண்டியூருக்கு மாற்றபட்டார்
அம்மன் சன்னதி எதிரே புதிதாக வசந்த மண்டபமும் சகல வசதிகளுடன் உருவாக்கபட்டது
இன்னும் சைவரும் வைணவரும் ஒற்றுமையாய் கொண்டாட பல வழிகளை செய்தான் மன்னன், அப்படியே திருபரங்குன்றம் முருகனும் கொண்டாட்டத்தில் சேர்க்கபட்டார்
பின் அன்றைய மிக சிறு சமூகமாக இருந்த இஸ்லாமியரும் கொண்டாட்டத்தில் சேர்க்கபட்டனர், அதற்கு திருவரங்கன் சிலை மேல் தீரா பாசம் கொண்டு மிக இளம் வயதிலே செத்தவளும், திருவரங்க ஆலயத்தில் இன்றும் அந்த கதையினை சொல்லி நிற்பவளுமான சுராதானி எனும் துலுக்க நாச்சியார் கதையும் சேர்க்கபட்டது
சித்திரை திருவிழாவில் துலுக்க நாச்சியாரின் பக்திக்கும் மரியாதை செலுத்தபட்டது, திருவரங்கநாதன் மேல் அவள் கொண்ட தீராகாதல் விழாவில் அங்கீகரிக்கபட்டது
இதெல்லாம் செய்து வைத்தான் அந்த மன்னன் திருமலை நாயக்கன்
அந்த திருவிழாவின் எட்டாம் நாள் அவனுடையது , அன்று காலை மேள தாளங்களும் அவன் சேனையும் அணிவகுக்க யானைமேல் கோவிலுக்கு வருவான் மன்னன்
வந்து அன்னையிடம் இருந்து செங்கோலை பெறுவான், ஆம் மீனாட்சி பிரதிநிதியாக மதுரையினை ஆள்கின்றேன் என எல்லோருக்கும் அறிவித்தான் அந்த பக்தி மிக்க மன்னன்
மன்னன் கலந்து கொள்வதால் எல்லா சிற்றரசர்களும் குறிப்பாக ராமநாதபுரம் உள்ளிட்ட பகுதி மன்னர்களும் கலந்து கொள்ளுதல் வழக்கமாயிற்று
தென்பாண்டி மன்னர்களும் கலந்து கொண்டனர்
இப்படி மிக பிரசித்தியாக தொடங்கபட்ட அவ்விழா அதே உற்சாகத்துடன் இன்றளவும் கொண்டாடபடுகின்றது
அதில் திருமலை நாயக்கனின் முயற்சி நிச்சயம் மாபெரும் வெற்றி,
இன்று சைவர் வைணவர் முருகபக்தர் இஸ்லாமியர் என எல்லோரும் கொண்டாடும் மிகபெரிய பண்டிகை அது
ஒரு நல்ல இந்து அரசன் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்பதற்கும், அவனின் திட்டங்கள் எவ்வளவு தீர்க்க தரிசனமாக இருக்க வேண்டும் என்பதற்கும் திருமலை நாயக்கன் பெரும் எடுத்துகாட்டு
இந்தியாவின் மிகபெரிய திருவிழாவில் ஒன்றும், இந்துக்களின் தொன்மைமிக்க ஆலயமும், காசிக்கு நிகரான பழமையும் புனிதமும் கொண்ட மதுரையில் இந்த வருடம் சித்திரை விழா உற்சாகமாக கொண்டாடபடுகின்றது என்பது மகிழ்ச்சியான விஷயம்
தமிழகம் எவ்வளவு உறுதியான இந்து பூமி என்பதும், தமிழக முன்னோர்கள் எப்படியான இந்து வாழ்வு வாழ்வு வாழ்ந்தவர்கள் என்பதற்கு சான்று பிரமாண்ட ஆலயங்களும் தேர்களும் திருவிழாக்களும்
அதுதான் இன்றுவரை தமிழகத்தின் இந்துபெருமையினை பறைசாற்றிகொண்டிருக்கின்றன, தமிழன் ஒரு இந்து என்பதை தீர்க்கமாக சொல்லிகொண்டிருக்கின்றன
அந்த விழா கண்ணுக்குள் வரும் பொழுதெல்லாம் தொன்மை மிக்க மதுரையும் சிவனும் அவரின் திருவிளையாடலும் தமிழ் சங்கமும் இன்னும் பல பெருமைகளும் நினைவுக்கு வரும்
எல்லா தமிழ் புலவர்களும் அவர்தம் அழியா பாடல்களும் நினைவுக்கு வரும்
சம்பந்தர் முதல் மூர்த்தி நாயனார் வரை சைவம் தளைக்க அரும்பாடுபட்ட நாயன்மார்கள் நினைவு வரும்
இன்னும் ஏகபட்ட நினைவுகளும் பெருமையும் மதுரை ஆலயம் என்றதும் அலைமோதும், அப்படியே இந்த விழாக்களை ஒரே விழாவாக்கிய திருமலைநாயக்கன் நினைவும் வரும்
மதுரை பாண்டிய மண்டல மக்கள் அனைவருக்கும் வாழ்த்துக்கள், மிக மிக புரானதமான பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக தொடரும் பாரம்பரிய திருவிழாவினை கொண்டாடும் பாக்கியம் உலகில் எந்த இனத்துக்கும் கிடைக்காத பெரும் பாக்கியம் தமிழ் பேசும் இந்துக்களான அவர்களுக்குத்தான் கிடைத்திருக்கின்றது
பாரத நாட்டின் பெரும் இந்து பண்டிகைகளில் ஒன்றான இந்த பெரும் விழாவுக்கு பிரதமர் மோடி வாழ்த்துக்களை தெரிவிப்பார் என தமிழக இந்துக்கள் நம்புகின்றார்கள்.
அவரும் நிச்சயம் வாழ்த்துவார், வாழ்த்த வேண்டும்
அவருக்குஆலவாய் நாதனின் அருளும் மீனாட்சி அம்மனின் அன்பும் கள்ளழகரின் கருணையும், பதினெட்டுபடி கருப்பனின் காவலும் நிரம்ப கிடைக்க வேண்டும்
கச்சதீவு மீட்கபடுமா என பலர் கேட்பதால் அதிலுள்ள சில சாத்தியங்களை மட்டும் சொல்கின்றோம்
அந்த காலகட்டம் வங்கபோருக்கு பின் பாகிஸ்தானோ அமெரிக்காவோ இலங்கையில் கால்பதிக்க திட்டமிட்ட காலம், 1970கள் அப்படித்தான் இருந்தன
இலங்கையின் திரிகோணமலை துறைமுகத்தை அந்நாடுகள் குறிவைத்தபொழுது இந்தியாவுக்கு அதை தடுக்க சில ராஜதந்திர வழிகள் தேவைபட்டன, அப்பொழுது ஈழசிக்கல் இல்லை புலிகள் பெரிதாக உருவாகியிருக்கவில்லை என்பதால் சில விட்டு கொடுப்புகள் அவசியமாயின
இந்தியாவின் அம்பேத்கர் தொகுத்தசட்டபடி இந்நாட்டின் ஒருசென்ட் நிலத்தை கூட அந்நிய நாட்டுக்கு கொடுக்க உரிமை இல்லை, அதன்படி இந்திரா செய்தது ஒரு ஒப்பந்தமே தவிர முழுமையாக இலங்கையிடம் கச்சதீவினை கொடுத்தது அல்ல
அந்த ஒப்பந்தபடி இந்திய மீணவர்களுக்கு அங்கு செல்லவும் வலை உலர்த்தவும் அனுமதி உண்டு
இந்தியாவிற்கு சொந்தமான கச்சதீவில் இலங்கை கால்வைப்பதை போல, திரிகோணமலையினை இந்தியா பயன்படுத்தும் அதுவும் எண்ணெய் வர்த்தகத்துக்கு மட்டும் பயன்படுத்தும் என்பது
இதில்தான் இரு நாடுகளும் இறங்கிவந்தன
இந்தியா கச்சதீவை விட்டுகொடுக்க காரணம் பல உண்டு, முதலில் அங்கு மனிதர்கள் யாருமில்லை குடிக்க கூட நீர் இல்லா இடமது, அங்கு போர்ச்சுகீசிய கிறிஸ்தவ துறவியான அந்தோணியாருக்கு ஒரு ஆலயம் உண்டு அவர் கூட அப்பக்கம் செல்வதில்லை
அப்படிபட்ட கச்சதீவு கடத்தலுக்கும் இன்னும் பலவகையான சட்டவிரோத நடவடிக்கைகளுக்கும் அக்காலத்தில் இடமானது, அதை தடுக்க பந்தை இலங்கையிடம் தட்டிவிட்டது இந்தியா
இந்த பின்னணியில்தான் அந்த கச்சதீவு ஒப்படைக்கபட்டது, அப்படியே இலங்கையின் திரிகோணமலை துறைமுக கட்டுப்பாடு இந்தியா கைக்கு வந்தது இன்றும் அங்கு இந்தியநிலைகள் உண்டு
ஆக கச்சதீவினை திரும்ப பெறுவது சாத்தியமல்ல, அப்படி செய்தால் திரிகோணமலையில் இந்தியா சிக்கலை சந்திக்கும்
இதனால் கச்சதீவினை மீட்கும் அவசியமில்லை, மீட்கும் அளவு அங்கு ஒன்றுமில்லை
இப்பொழுது செய்யவேண்டியது கச்சதீவில் தமிழக மீணவர்குரிய உரிமையினை மீட்டெடுத்து அங்கு வலை உலர்த்தவும் ஓய்வெடுக்கவும் சில சலுகைகளை பெற்றுகொடுப்பது
அங்கு சட்டவிரோத காரியம் நடக்காமல் இருக்க இந்திய இலங்கை கூட்டு பாதுகாப்பை வலுபடுத்தலாம் அது இன்னும் நல்லது
கச்சதீவினை பொறுத்தவரை இவ்வளவுதான் செய்யமுடியும் அதற்கு மேல் எதுவும் செய்யவேண்டுமென்றால் ரஷ்யா உக்ரைனில் செய்தது போலத்தான் செய்யவேண்டும் அந்த மடதனமான முடிவினை இந்தியா எடுக்காது
சில நாட்களாக காணாமல் போன ராகுல் ராஜிவ் என்பவர் நேற்று டெல்லியில் திடீரென பத்திரிகையாளர் முன் தோன்றினார்
சில தினங்களுக்கு முன் தமிழக திமுக தலைவரும் அம்மாகாண முதலமைச்சருமான ஸ்டாலினார் டெல்லி சென்று தன் கட்சி அலுவலகம் திறக்க காங்கிரசாரை அழைக்கும் நிகழ்வில் ராகுலை காணவில்லை, அந்த திறப்புவிழாவிலும் அவரை யாரும் கண்டதில்லை
திமுக தலைவர் கெஜ்ரிவால், அகிலேஷ்யாதவுடன் தோன்றிய நிலையில் ராகுலார் எங்கோ மறைந்துவிட்டார், அதை தொடர்ந்த சில செய்தியாளர் சந்திப்பிலும் காங்கிரஸை திமுக தரப்பு பெரிதாக கருதாத நிலையில் ராகுலார் எங்கோ பல்லையும் நகத்தையும் கடித்து கொண்டிருந்தார்
அந்த கோபக்கார ராகுல் இப்பொழுது தெலுங்கானாவின் டி.ஆர்.எஸ் கட்சியுடன் தங்களுக்கு கூட்டணி இல்லை என அறிவித்துவிட்டார்
இந்த அறிவிப்பு திமுகவின் கனவில் அதாவது மிகபெரிய கூட்டணி அமைந்து அதில் காங்கிரஸ் ஒப்புக்கு சப்பாணியாக இருக்கவேண்டும் என்ற திட்டத்தில் கல்லை போட்டுள்ளது
காங்கிரஸ் தன்னை பலமான கட்சியாக தனக்குரிய இடத்தை விட்டு கொடுக்காமல் இருக்க முடிவு செய்துள்ளது தெரிகின்றது
சிலமாகாண கட்சிகள் தங்கள் தயவில் ஆட்சிபெற்று தங்களை திமுக கூட்டணியில் வைகோ கட்சி போல ஆக்க்கி வைப்பதை அது விரும்பவில்லை
ஆக பாஜகவுக்கு எதிரான கூட்டணிகள் தொடக்கத்திலே குழம்புகின்றன
திமுக டெல்லி அலுவலக திறப்பு விழாவுக்கு பாஜகவினை அழைத்து பல்ஸ் பார்த்தது, எப்பொழுதும் டெல்லியில் ஆளும் கட்சியுடன் ஒரு நெருக்கத்தை வைத்து கொள்வது அவர்கள் ஸ்டைல், முந்தைய இந்திரா, விபி சிங்,வாஜ்பாய், மன்மோகன்சிங் என அதை அழகாக செய்தார்கள்
அப்படியே இம்முறையும் ஏதோ முயற்சித்தார்கள், ஆனால் கனிமொழிக்கு பிறந்தநாள் வாழ்த்து சொன்ன அமித்ஷா கூட அப்பக்கம் செல்லவில்லை
ஆம், இது பழைய காங்கிரஸ் அல்ல ஆட்சிக்கும் தேர்தலுக்கும் வளைந்துகொடுக்கும் கட்சி அல்ல, இது கொள்கைபிடி கொண்ட பாஜக என்பதை அக்கட்சி நிரூபித்துவிட்டது, பள்ளிகொண்ட பெருமாள் முன் விண்ணப்பம் வாசிக்கும் பக்தன் போல திமுக தலமை ஏதோ வாசித்துவிட்டு வந்ததே தவிர அந்த கோரிக்கைக்கு மத்திய அரசு வாயே திறக்கவில்லை
முன்பு இந்திராவுடன் சமாதானமானது போல மோடியுடன் சமாதானம் செய்யும் சில நகர்வுகள் பலனளிக்கவில்லை என்பது தெரிகின்றது
முன்பெல்லாம் தமிழக காங்கிரஸின் ஈவிகேஸ் போன்ற 10% மானமுள்ள காங்கிரசார் திமுகவினை வறுக்கும் பொழுது டெல்லிக்கு சென்று அங்குள்ள தலைவர்களுடன் படமெடுத்து சில அரசியல் விளையாட்டு விளையாடி காங்கிரசார் வாயினை அடைக்கும் அந்த விளையாட்டு அண்ணாமலையிடம் செல்லுபடியாகவில்லை
இனி பாராளுமன்ற தேர்தல் கூட்டணி காலம்
சரத்பவார் காங்கிரஸை நினைத்து கவலையுறுகின்றார், காங்கிரஸ் இருக்கும் பக்கம் வரமாட்டேன் என்கின்றார் மம்தா
சிவசேனா ஆட்சி முடியும் தறுவாயில் பால்தாக்கரே சீற்றத்தை காட்டி பாஜகவுக்கு ஏதோ சொல்கின்றது
காங்கிரசோ டி.ஆர்.எஸ் இருக்கும் பக்கம் வரமாட்டேன் என்கின்றது, கம்யூனிஸ்டுகள் காலாவதி
எஞ்சியிருக்கும் ஜெஜ்ரிவால், டி.ஆர்.எஸ், ஜெகமோகன் ரெட்டி கோஷ்டிகள் என்ன மனநிலையில் இருக்கின்றதோ தெரியவில்லை
காங்கிரஸ் தன் கண்களை உருட்டுகின்றது, ராகுல்காந்திக்கு அரசியல் மெல்ல புரிகின்றது
மொத்தத்தில் பாஜ்கவுக்கு ஹாட்ரிக் வாய்ப்பு மிக உறுதியாய் இருப்பது நிஜம்
இப்பொழுதெல்லாம் மிகவும் சித்தம் கலங்கி பேசதொடங்கிவிட்டார் ப.சிதம்பரம், சகவாச தோஷம் என்பது போல தலமை தோஷமாக இது இருக்கலாம்
மத்திய அரசின் வரிபணமெல்லாம் என்னாயிற்று என அவர் கேட்பது அபத்தம் அல்லது அரசியல் மோசடி கேள்வி
தேசம் கொரொனா எனும் மிகபெரிய அரக்கனை எதிர்த்து வென்றிருக்கின்றது, அக்காலத்திற்கான தொழில் முடக்கம் ,மருந்து கொள்முதல் என மாபெரும் செலவீனங்களை அரசு கடந்திருக்கின்றது
அண்டை நாடுகளெல்லாம் தலைகுப்புற கிடக்கும் பொழுது தேசம் எழுந்து நிற்கின்றது, எத்தனையோ தேசங்களை காக்கின்றது
கொரொனா கால மீட்புக்காக மட்டும் சுமார் 25 லட்சம் கோடிகளை வாரி இறைத்தது இந்த அரசு
சீனாவின் மிரட்டலை சமாளித்து நிறுத்தி புது கட்டுமானங்களை செய்து நிரந்தரமாக இந்தியபடைகளை எல்லையில் நிறுத்தியவகையில் ஏகபட்ட கோடிகள் செலவுதான் ஆனால் செய்துதான் தீரவேண்டும்
இன்னும் எவ்வளவோ பாதுகாப்பு விஷயங்கள் எஸ் 400 உள்ளிட்ட அம்சங்களுடன் தேசத்தை பாஜக பலபடுத்தியிருக்கின்றது
புது புது திட்டம், சாலைகள், கல்வி நிலையம் , விமான நிலையம் என பாஜக அரசின் முத்திரைகள் பெரிது
கோதாவரி காவேரி இணைப்புக்கான உத்தேச பட்ஜெட் மட்டும் 70 ஆயிரம் கோடி
தமிழகத்துக்கு மட்டும் 11 மருத்துவ கல்லூரிகள் வந்திருக்கின்றன
தேசபாதுகாப்புக்காக சுமார் 30 போர்கப்பல்கள் கட்டபடுகின்றன, நீர்மூழ்க்கி கப்பல்கள் உருவாகின்றன, ஐந்தாம் தலைமுறை விமானம் நாமே செய்கின்றோம்
பெரும் தொழில் முதலீடுகள் செய்யபடுகின்றன, இந்தியாவில் வேலைவாய்ப்பு அதிகரிக்கின்றது என ஆய்வுகள் சொல்கின்றன
பாஜக அரசின் ஆயுதம் வாங்கலில் போபர்ஸ் முதல் அகஸ்டா ஹெலிகாப்டர் போன்ற ஊழல் இல்லை, வெளிநாட்டில் மருந்து வாங்கிய ஊழல் இல்லை
இன்னும் எதிலெல்லாம் சுருட்ட முடியுமோ அதிலெல்லாம் சுருட்டும் வழக்கமில்லை
சல்லிகாசு சுருட்டினார்கள் என பாஜகவின் அமைச்சர்களையோ துறை சார்ந்தவர்களையோ யாரும் குற்றம்சாட்டமுடியாபடி தூய ஆட்சி நடக்கின்றது
மக்கள் வரிபணத்தில் மிக சரியான வகையில் திட்டங்களை வகுத்து நாட்டையும் நாட்டு மக்களையும் காத்து கொண்டிருக்கின்றது மோடி அரசு
சிதம்பரம் பாஜகமேல் குற்றம்சாட்ட வேறு காரணங்களை தேடட்டும் காரணம் கிடைக்காவிட்டால் விட்டுவிட்டு அமைதியாகட்டும்
பெட்ரோல் விலை என கொந்தளிக்கும் ப.சி தமிழகத்தில் பெட்ரோல் டீசல் விலையினை ஜிஎஸ்டிக்குள் கொண்டுவர வேண்டும் என சொல்வாரா? சொல்லமாட்டார், அதுதான் திராவிட காங்கிரஸ் எனும் கட்சியின் சிறப்பம்சம்
தமிழ் கடவுள், தமிழர் திருவிழா என்றெல்லாம் சுருக்குவது பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியின் மிச்ச எச்சம் மட்டும் தான்.
இமயம் முதல் குமரி வரை ஏன் காந்தாரம் வரை கூட இதே இறை வழிபாடு, இதே பண்டிகைகள் காலகாலமாக கொண்டாடப்பட்டே வந்திருக்கின்றன.
நம்மைப் போலவே அறுவடைத்திருநாளாகவோ சூரியன் தட்சிணாயனத்தில் இருந்து உத்திராயணத்திற்கு மாறும் காலமாகவோ தான், எங்கும் கொண்டாடப்பட்டு வந்திருக்கிறது.
அது தமிழகத்தில் தை முதல் நாள்,
ஹரியானா, பஞ்சாப், ஹிமாசல பிரதேசத்தில் மக முதல் நாள்,
குஜராத், ராஜஸ்தானில் உத்திராயணா,
அஸ்ஸாமில் மக பிஹு.
வங்கதேசத்தில் சக்ரைன்.
மாதங்களின் பெயர் ஊருக்கேற்றவாறு மொழிக்கேற்றவாறு மாறினாலும், சூரியன் மகரக்கட்டத்திற்கு வருவதே கணக்கு.
இந்துக் கடவுள்களை தமிழ்க் கடவுளா, தெலுங்கு கடவுளா என ஆயிரெத்தெட்டு மொழி, இன, சர்டிஃபிகேட் கேட்பது போல வேறெந்த நம்பிக்கைக்கும் யாரும் கேட்பதுமில்லை; தரவேண்டியதும் இல்லை.
இந்துக்கள் மட்டும் தான், நம் நிலத்தில் இருந்துகொண்டே நம் இருப்பை தக்கவைக்க போராடிக்கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்றால், கூடவே, நாம் கும்பிடும் இறைக்கும் சேர்த்து போராடியே ஆகவேண்டும் போல!
தமிழ்க் கடவுள், முப்பாட்டன் என்பதெல்லாம் இறுதியில், “உங்களுக்கு இருந்தது நடுகல் வழிபாடு, முன்னோர் வழிபாடு, மூத்தோர் வழிபாடு மட்டுமே. பரலோக தேவனான ஒரே இறைவனை ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள்” என்பதில் தான் முடியும்.
பாரதீயர்கள் எப்போதுமே கூட்டுக்குடும்பமாக, வீடு நிறைய மனிதர்கள் இருக்க வாழ்ந்து வந்தவர்கள். இறையும் அவர்களுக்கு அப்படியே!
முருகனை குழந்தையாக கொஞ்சவும்,
கண்ணனை காதலனாக பார்க்கவும்,
பாலாதிரிபுரசுந்தரி என பெண் குழந்தையாக கொண்டாடுவதும்,
என் அப்பன் சிவன் என சரணடைவதும்,
பிரசவகாலத்திலும் தாயுமானவராக மாறி அப்பன் சிவனே வருவதும், இங்கு இதை ஒட்டி தான்.
தவிர யானை, குரங்கு, நாய் அனைத்தும் நம் வீட்டில் ஒருவரே. நம்மை காக்கும் அனைத்தும் அன்பு செலுத்தும் அனைத்தும் நமக்கு இறையும் கூட!
இவர் தான் இவர் ஒருவர் மட்டும் தான் என அன்பை சுருக்கிக்கொள்ளும் வழமை, நம் வாழ்வியலிலும் இல்லை இறையியலிலும் இல்லை!